Παρασκευή, Μαρτίου 30, 2007
A-18.3.2007

Το μισό ρεπερτόριο του ελληνικού τραγουδιού…αναφέρεται σε κάποιον/ κάποια παρατημένο/ -η!

Οι παρατημένοι μάλιστα πονούν, υποφέρουν και χτυπιούνται.
Θα έδιναν τα πάντα για να έχουν το αντικείμενό του… πόθου τους πίσω.
Θυσιάζονται, πίνουν, καπνίζουν, προσπαθούν να ξεχάσουν…και πάει λέγοντας!

Και ρωτάω…γιατί κανείς δεν γράφει για τον πόνο αυτού που φεύγει;


Ε…κυρία…γιατί;


Δεν πονάει, άραγε, αφού ελπίδες και όνειρα προδόθηκαν…οπότε και αναγκάζεται να φύγει;

Δεν χτυπιέται σε μπαράκια με φίλους για να καταλάβει τι πήγε στραβά;

Δεν αποφεύγει όλα τα μέρη που πήγαιναν μαζί…απλά για να μην θυμάται;

Ποιος είπε ότι ο πόνος είναι αποκλειστικό δικαίωμα αυτού που μένει;

Δύναμη θέλει για να φύγει κανείς…


ΕΛΕΟΣ…κύριοι τραγουδοποιοί...ΕΛΕΟΣ
ήθελε να φύγει και έφυγε...και δεν γυρνάει πια…
ας πρόσεχα/ ας πρόσεχες/ ας πρόσεχε/ ας προσέχαμε/ ας προσέχατε/ ας πρόσεχαν…


Ας προσεχ…
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Μαρτίου 30, 2007 |


11 Comments:


At 3/30/2007 7:28 μ.μ., Blogger fish eye

πραγματι..αλλα δυναμη θελει και στις δυο περιπτωσεις..καθε αλλαγη δυσκολη,ειδικα οταν εχει μεσολαβησει ενας ερωτας και καποιες κοινες στιγμες..σιγουρα ο πιο δυνατος αυτος που φευγει..

 

At 4/02/2007 11:57 π.μ., Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

NA προσέχω!
ΝΑ προσέχεις!
ΝΑ προσέχει!
----
ΝΑ προσέχουμε!
ΝΑ προσέχετε!
ΝΑ προσέχουν!

Η Κυρά των Γλάρων

 

At 4/03/2007 11:32 π.μ., Blogger Unknown

Μπα;;;;
Με ρώτησε εμένα;

 

At 4/07/2007 5:32 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

Καλή Ανάσταση

κι όπως αναστήθηκε ο Χριστός, έτσι να αναστηθεί κάθε

ελπίδα, όνειρο,ανάσα και θέληση που "σταυρώθηκε" άδικα...

 

At 4/09/2007 5:27 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

Χριστός Ανέστη…
Χρόνια Καλά, γεμάτα υγεία και ευτυχία…
Εύχομαι, οι προσδοκίες σου να πραγματοποιηθούν…

Και πάλι, Χρόνια Καλά…

 

At 4/10/2007 1:12 μ.μ., Blogger Crucilla

Πες τα χρυσόστομη...πες τα.

 

At 4/12/2007 4:48 μ.μ., Blogger UrbanTulip

εχεις απόλυτο δίκιο! γιατί το να φύγεις είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και πολύ πονεμένο!

 

At 4/15/2007 9:34 μ.μ., Blogger cindaki

Πονεμένο δε λες τίποτα...
Όλα όμως μες στη ζωή είναι...

 

At 4/18/2007 5:15 μ.μ., Blogger Starlight

Αυτός που φεύγει ακολουθεί την καρδιά του, κάνει μια επιλογή που μπορεί να πονάει αλλά είναι δική του και την πήρε συνειδητά. Ο άλλος πρέπει να συμβιβαστεί πως έτσι πρέπει να γίνει χωρίς πάντα να το θέλει. Κ όταν κάτι δεν περνάει από το χέρι μας, πονάει περισσότερο.

 

At 4/30/2007 5:14 μ.μ., Blogger Suspect

ομορφα σκουπιδια ομορφα καιγονται..

 

At 7/18/2007 5:26 μ.μ., Blogger laki

και οι δύο πονάνε, οπωσδήποτε όμως αυτό που έφυγε πονάει λιγότερο...γιατί έφυγε και δεν έκατσε να προσπαθήσει λίγο ακόμα, εκτός αυτού,

ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΝΑΕΙ....

 
adopt your own virtual pet!

SYNC ME @ SYNC