Σάββατο, Σεπτεμβρίου 30, 2006
Με έχασα…μήπως με βρήκε κανείς;;

Χάθηκα κάπου στον κόσμο…δεν ξέρω να σας πω δυστυχώς ούτε καν τις συντεταγμένες…για αυτό αν έχετε την καλοσύνη ψάξτε όπου κι αν είστε!!!

Χάθηκα κάποια ώρα που δεν ξέρω καν να προσδιορίσω…ίσως ήταν η στιγμή που πήρα μεγάλες αποφάσεις…ίσως πάλι και να ήταν η στιγμή που δεν πήρα καμία απόφαση! Οπότε όποια ώρα κι αν είναι σας παρακαλώ…ψάξτε να με βρείτε!

Χάθηκα χωρίς να ξέρω τι ρούχο συναισθημάτων φορούσα την ώρα της εξαφάνισης…γιατί αλλάζουν κάθε λεπτό και περνάνε ερήμην μου από την απέραντη ευτυχία…στην απόλυτη δυστυχία. Για αυτό ότι διάθεση κι αν έχετε…αν μπορείτε…ψάξτε να με βρείτε!!

Χάθηκα χωρίς να ξέρω το γιατί…απλά συνέβη…ήμουν απασχολημένη με τα πάντα και με τίποτα…με όλους και με εκείνον…πάνω απ’ όλα με εκείνον…και μία μέρα ξύπνησα…και απλά δεν με βρήκα! Το σώμα περιφερόταν χωρίς εμένα! Αν θέλετε…ψάξτε να με βρείτε!

Και εγώ δεν κάθομαι…ψάχνω κι εγώ…μέρα και νύχτα…παντού…μέσα στο σπίτι…έξω από το σπίτι…στη γειτονιά…σε χώρες μακρινές…στο μυαλό μου…στην ψυχή μου…στα μάτια των άλλων…στα δικά μου μάτια…στα μάτια εκείνου…και βρίσκω κάτι που μου μοιάζει μα δεν είμαι εγώ…γιατί απλά με έχω χάσει…μήπως μπορείτε να κάνετε τον κόπο να με βρείτε;

Και είναι πράγματι πολύ δύσκολο το να σε έχεις χάσει…και είναι πράγματι τραγικό το να σε ψάχνεις και να μη βρίσκεις τίποτα…γιατί χάνεις τις ελπίδες σου…δεν ξέρεις καν αν υπάρχεις πια…ή αν υπήρξες και ποτέ…μήπως ήσουν εύρημα της κουρασμένης σου αντίληψης;

Και συνεχίζω την αναζήτηση στα τυφλά…αφού ενδείξεις δεν έχω…ψάχνω σε αυτά που νομίζω ότι θέλω, ψάχνω σε αυτά που θέλουνε οι άλλοι…σε αυτά που θέλω εγώ δεν γίνεται να ψάξω…αφού δεν ξέρω καν ποια είναι…αφού με έχω χάσει…σημείο επαφής δεν έχω κανένα.

Και ο δρόμος δεν έχει τέλος…αν και μοιάζει…ίσιος…να φταίνε οι πλατείες που μοιάζουνε με τσίρκο και εγώ γυρνάω γύρω-γύρω αντί να πάρω την έξοδο που θα με βγάλει στο δρόμο μου;

Και η ανηφόρα συνεχίζει…και δεν με βρίσκω…μήπως με βλέπεις;…από την άλλη οι ανηφόρες ποτέ δεν σου άρεσαν…οπότε μάλλον δεν με ακολουθείς…και πώς να βρεις κάτι που δεν μπορείς να ακολουθήσεις;

Και σκέφτηκα και να με ξεχάσω…να με αφήσω…αφού χάθηκα και δεν ξέρω να γυρίσω. Να με φτιάξω νέα…και να τα κάνω όλα σωστά. Και το προσπάθησα…και το κατάφερα εν μέρει…ίσως για λίγο μέχρι να με βρω…ίσως και για πάντα…αν δεν τα καταφέρω ποτέ.

Υπάρχουν όμως οι αποδείξεις…καταραμένες αποδείξεις…αν δεν τις έβλεπα…αν δεν έβλεπα ένα πρόσωπο γελαστό…ίσως και να με έπειθα ότι δεν με έχασα…θα με έπειθα εύκολα ότι δεν είχα υπάρξει ποτέ…πριν από το τώρα…πριν από το πρόσωπο που δεν γελάει πια.


Με έχω χάσει…
Μήπως μπορεί κάποιος να με βρει;
Αμοιβή για την εύρεσή μου…ικανοποιητική!







 
Εκφράστηκε η Giramondo at Σάββατο, Σεπτεμβρίου 30, 2006 | 8 Εσύ τι λες;
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 29, 2006

Θαυμάζω, σέβομαι και υπερασπίζομαι τις γυναίκες!
Όχι δεν είμαι φεμινίστρια…γιατί ουσιαστικά ο φεμινισμός είναι ότι πιο αντιφεμινιστικό υπάρχει! Πιστεύω όμως στην υποστήριξη και την αλληλεγγύη μεταξύ μας…στην κατανόηση…και ένα σωρό άλλα…δεν είναι το θέμα μου σήμερα!!!

Μόνο που κάποιες στιγμές και κάποιες γυναίκες με βγάζουν από τα ρούχα μου!!

11 Λόγοι για τους οποίους μου τη σπάνε ώρες-ώρες μερικές γυναίκες !!!!

(Ναι ζήλεψα και πάλι τον enteka!!Τον οποίο και έχασα...έγινε κάτι;;)


1. Τι τον κρύβεις καλή μου τον νεοαποκτηθέντα συνοδό σου…μέχρι να τον σιγουρέψεις;;

Α) δεν σου έχω πει ότι δεν τρώμε αποφάγια;
Β) δεν σου έχω πει ότι δεν έχουμε το ίδιο γούστο;
Γ) δεν σου έχω πει ότι δεν κάνουμε όλες…ανιές;;;…ε;;

2. Σταμάτα να μιλάς συνεχώς…και να λες αρλούμπες!!!

Α) δεν σου έχω πει ότι δεν με ενδιαφέρει η τσάντα που θέλεις να αγοράσεις;
Β) δεν σου έχω πει ότι δεν με ενδιαφέρει ποιος το κάνει με ποια;; Από πίτα που δεν τρώω!
Γ) δεν σου έχω πει ότι κάπου υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν…όσο εσύ ασύστολα μιλάς;

3. Μπορείς όταν μιλάς με το δικό μου…να μην με κρίνεις …με βάση το δικό σου εγκέφαλο!

Α) δεν σου έχω πει ότι δεν είμαστε όλες οι ίδιες;;
Β) δεν σου έχω πει να κοιτάς πρώτα τι γίνεται στη δικιά σου τη φωλιά;
Γ) δεν σου έχω πει ότι προδίδεσαι…με αυτά που λες…φαίνεται η…ανιά μέσα σου! Κρίμα!

4. Μην την πέφτεις λέμε σε παντρεμένους και δεσμευμένους!!

Α) δεν σου έχω πει ότι δεν κάνουμε στις άλλες…ότι δεν θέλουμε να μας κάνουν!!
Β) δεν σου έχω πει ότι χάνεις και το χρόνο σου! Δεν χωρίζουν…και καλά κάνουν!!
Γ) δεν σου έχω πει ότι ο γάμος προστατεύει τα παιδιά; Τι διάβολο πας και κάνεις;

5. Πόσο ανεγκέφαλη μπορεί να είσαι για να με φοβάσαι…επειδή εσύ φοράς βέρα και εγώ όχι;

Α) δεν σου έχω πει… ότι ο αντρούλης σου δεν είναι απαραίτητα κελεπούρι;
Β) δεν σου έχω πει ότι αν ήθελα θα είχα κρεμαστεί πολύ πριν από σένα; Προς τι ο πανικός;
Γ) δεν σου έχω πει ότι δεν έπιασες τον πάπα από τα…ίδια…τι να ζηλέψω για πες μου;

6. Τα έφτιαξα με τον πρώην σου;; Ας με συγχωρέσει το Δωδεκάθεο!!!

Α) δεν σου έχω πει ότι μετά από χρόνια απουσίας…η «ιδιοκτησία»…παραγράφεται;
Β) δεν σου έχω πει ότι είμαι καλύτερη σε όλα οπότε γιατί να γυρίσει σ’ εσένα;
Γ) δεν σου έχω πει ότι αν μου τη στήνεις στη γωνία θα περιμένεις πολύ και θα πουντιάσεις!

7. Τα έφτιαξες με τον πρώην μου;; Να είναι δοξασμένος ο Βούδας!!

Α) δεν σου έχω πει ότι πρέπει να τον κάνεις ευτυχισμένο και να μην ασχολείσαι με εμένα;
Β) δεν σου έχω πει ότι οι ευχές στις γιορτές είναι απλά καλοί τρόποι! Τι τον ψήνεις;
Γ) δεν σου έχω πει να μην τα βάζεις με το «ποιος να συγκριθεί μαζί σου»; Για σένα μιλάει!

8. Μπορεί η εξοχότητά σου να μου επιτρέψει ένα καφεδάκι με το φιλαράκι μου;

Α) δεν σου έχω πει ότι υπήρχα πολύ πριν από σένα; Λες να μου έρθει η επιφοίτηση τώρα;
Β) δεν σου έχω πει ότι μου αρέσει που τον κάνεις ευτυχισμένο;
Γ) δεν σου έχω πει ότι έγινα ρεζίλι για να γνωριστείτε και έγραφα τα sms για να σε ρίξει;

9. Άλλο ο ανταγωνισμός και άλλο ο συναγωνισμός! Άνοιξε και κανένα λεξικό!

Α) δεν σου έχω πει ότι σου δίνω την πρωτιά στη δουλειά…αρκεί να συνεργαζόμαστε!!
Β) δεν σου έχω πει ότι μπορείς να είσαι η πρώτη του χωριού…αρκεί να μ’ αφήνεις ήρεμη!
Γ) δεν σου έχω πει ότι στα χωράφια σου δεν μπαίνω…τι βρυχάσαι για να με διώξεις;

10. Το να προσπαθείς να βγάλεις τις άλλες …άνες δεν κάνει εσένα Αγία!!

Α) δεν σου έχω πει να μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια;;
Β) δεν σου έχω πει ότι η…άνα είναι καλύτερη από τις…ανιές…γιατί ξέρεις που βρίσκεσαι;
Γ) δεν σου έχω πει ότι στο τέλος-τέλος γίνεσαι γραφική;

11. Καλή μου πεθερά!!!

Α) δεν σου έχω πει ότι σκίζομαι να κάνω τον κακομαθημένο γιόκα σου ευτυχισμένο;
Β) δεν σου έχω πει ότι αν και μαγειρεύω…σαν κι εσένα δεν υπάρχει άλλη!Μην ταράζεσαι!
Γ) δεν σου έχω πει ότι δεν υπάρχει πρωτάθλημα…και μάλλον τρέχεις μόνη σου;



~~~***~~~

Χαμογελάστε βρε Θεές και σε καμιά άλλη γυναίκα δίπλα σας αντί να τη μετράτε με το βλέμμα χωρίς λόγο και αιτία…κατά πάσα πιθανότητα το έχει το ίδιο ανάγκη με εσάς!!!

 
Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 29, 2006 | 12 Εσύ τι λες;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006
Πόσο εύκολα λες το σ’ αγαπώ;;;

Δύσκολα. Μπορεί και να μην το πω για μέρες…ή και για μήνες ολόκληρους…χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αγαπώ κανέναν γύρω μου…απλά δεν βγαίνει.

Από τη άλλη υπάρχουν και στιγμές που με ξεχειλίζει…και το λέω κάθε λεπτό. Γελάω στον κόσμο και αγαπάω.

Ξέρεις όμως τι ανακάλυψα…ότι τελικά με αυτή τη δεύτερη εκδοχή ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα…ναι ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα με την αγάπη.

Όσο δεν μιλάς καθόλου…και δεν λες τίποτα…κανείς δεν λέει και δεν ζητάει τίποτα…καμιά φορά παραπονιέται γιατί είσαι παγόβουνο…μα ουσιαστικά το δέχεται σαν άλλη μία ιδιοτροπία σου.

Μόλις όμως το σ’ αγαπώ σε γεμίσει και τολμήσεις να το πεις…αρχίζει και ο κόσμος να ζητά…το μερίδιο του, τις εξηγήσεις του…τις θυσίες σου…

Γιατί μ’ αγαπάς;
Πώς μπορείς να μ’ αγαπάς;
Δεν με αγαπάς αφού κάνεις αυτό κι εκείνο.
Δεν με αγαπάς αφού δεν κάνεις το άλλο.
Δεν με αγαπάς αρκετά.

Και αναρωτιέμαι αν ποτέ δεν είχα πει το σ’ αγαπώ θα ήταν τότε όλα διαφορετικά;

Θεωρία…μάλλον κοινή…αν όχι και κοινότυπη…
Μα η αγάπη πονάει.
Η αγάπη τυραννάει.

Μα γιατί ένα πράγμα τόσο όμορφο να πονάει…και γιατί να πρέπει να καθαγιαστεί μέσα από την τυραννία…ποιος το ορίζει άραγε αυτό;

Και πάνω απ’ όλα γιατί δεν φτάνει το να αγαπάμε; Γιατί αναμένεται ως απόδειξη και κάποιου είδους θυσία για να γίνει η αγάπη μας πιστευτή; Σε ποιο ιερό…ποιανού θεού-εγωισμού πρέπει κανείς να θυσιαστεί;

Σκέψεις που με τίποτα δεν μπαίνουν σε τάξη γιατί δεν χωράνε στο μυαλό και την καρδιά μου…

Η αγάπη είναι απαλό μετάξι και δεν πονάει…δεν τυραννάει…δεν θυσιάζεται…δεν ζητάει πόνο, εξηγήσεις και θυσίες…απλά υπάρχει και σ’ αγκαλιάζει…όπως μόνο αυτή μπορεί…με μία δύναμη και μία ένταση που ξεπερνάει όρια φυσικά, υλικά, ηθικά…και χρονικά.

Τα δικά μου σ’ αγαπώ πετάνε ελεύθερα και δεν θυσιάζονται στο βωμό καμιάς αγάπης. Γιατί η αγάπη απλά δεν έχει βωμό…κι αν έχει…είναι άλλη αγάπη…διαφορετική…από αυτή που θέλω εγώ.


 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006 | 10 Εσύ τι λες;
- Σταμάτα να κάνεις τη χαζή;
-Χμμμ...ναι...μα θα τ' αντέξεις εσύ;


 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006 | 2 Εσύ τι λες;
Πέντε λόγοι για τους οποίους συνεχίζει να υπάρχει το παρόν blog

1 .
Για να μου μείνει κάτι και να έχω να θυμάμαι…αφού ότι γράφεται, χαρίζεται και γενικότερα υπάρχει και πιάνει χώρο (ακόμα και οι φάκελοι του υπολογιστή μου) σε κάποια κρίση αλλαγών, κρίση Feng Shui και κρίση Simplify your life το πετάω, το καταστρέφω ή στην καλύτερη το χαρίζω αν νομίζω ότι είναι σε κάποιον χρήσιμο.

2.
Για να ξέρει τι κάνω η αδελφή μου ειδικά τώρα που είναι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού! Μικρή να προσέχεις!!!

3.
Για να ξέρουν ότι ζω και να χαίρονται όσοι είναι μακριά μου και με αγαπάνε…και ναι είμαι γαϊδούρα και γράφω σπάνια Email!

4.
Για να ξέρουν ότι ζω και να σκάνε (χιχιχι!!) όσοι είναι μακριά και δεν με αγαπάνε!!! Εκεί να μείνετε!!

5.
Για να ανταλλάζω απόψεις και καμιά φορά και σαχλαμάρες με δύο-τρεις ίσως και τέσσερις-πέντε ανθρώπους…που μου γράφουν σχόλια. Για μένα είναι σημαντικό…αντίρρηση κανείς;;




Πέντε λόγοι για τους οποίους σίγουρα δεν υπάρχει αυτό το blog

1.
Για να βρω άντρα, αρσενικό, γκόμενο, σύντροφο, γαμπρό, υποτακτικό…και δεν ξέρω και πως αλλιώς να το ονομάσω!
Τώρα αν είσαι ο γαλάζιος πρίγκιπας…μπορεί και να το σκεφτώ…πράσινος βάτραχος επίσης δεκτός!!

2.
Για να γίνω γνωστή στα πλήθη!! Υπάρχουν σίγουρα πιο καλοί και εύκολοι τρόποι!

3.
Για να μπω σε κλίκες, να ενισχύσω αντιπαραθέσεις και να κάνω τον οπαδό!! Δίκιο έχετε όλοι…δημοκρατία δεν έχουμε;

4.
Για να δείξω/ αποδείξω κάτι. Δεν το έχω ανάγκη…Άσε που το μόνο που μπορώ να αποδείξω μέσω του παρόντος blog…είναι η ανισορροπία μου!! Ποιος θέλει να το βγάλει αυτό στη φόρα;; :P

5.
Για να σπάνε τα νεύρα μου!!! Τα σπάω από μόνη μου και με άλλους τρόπους μια χαρά!!…οπότε σε θερμοπαρακαλώ…πάρα μα πάρα πολύ…μην μου ξαναγράψεις Email…ΜΗ!!!
~~~***~~~

~~~***~~~

Ναι παραδέχομαι...έμπλεξα τα ωράρια το χθες με το σήμερα...πάλι άργησα!! :Ρ

 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006 | 12 Εσύ τι λες;
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006
Δεν έχω και ιδιαίτερη σχέση με τη φυσική, την αστρολογία, τη θρησκεία, την ψυχολογία, την παραψυχολογία…γενικά είμαι μία άσχετη!

Ως εκ τούτου αδυνατώ και να εξηγήσω την ανωμαλία που με δέρνει τόσο εν γένει…αλλά και ειδικότερα το τελευταίο διάστημα. Γιατί μία φίλη π.χ. που ασχολείται με τα ζώδια λέει ελαφρά τη καρδία ότι η έκλειψη είναι η αιτία του κακού και έχει τη σιγουριά ότι ο κόσμος της τον επόμενο μήνα θα πάει μια χαρά! Ένας άλλος φίλος που ξέρει από ψυχολογία…λέει διπολική κατάθλιψη…δεν κατάλαβα παρακαλώ;…και πάει παρακάτω.

Εγώ τι διάβολο να πω για τα χάλια μου; Δεν με αντέχω και δεν ξέρω και να το εξηγήσω, άσε που δεν ξέρω και από πού να αντλήσω πλέον αισιοδοξία! Μήπως ξέρει κανείς να μου ρίξει τα χαρτιά…να μου πει τον καφέ;;; Κάτι τέλος πάντων…ας μου πει και το αυγό!

Χαρά μέχρι υστερίας, Υστερία μέχρι ξέσπασμα. Δάκρυα χωρίς λόγο…γιατί ο ουρανός είναι μοβ…και κενό μέχρι το άπειρο!

Να είμαι άραγε σε φάση, να είμαι άραγε τρελή;
Και αν είναι φάση πότε θα περάσει και θα περάσει; Και αν είμαι τρελή…μπορείτε να με πάτε τουλάχιστον σε όμορφο τρελοκομείο; Με τοίχους χρωματιστούς!

Έχω να κοιμηθώ σωστά περίπου ένα μήνα…η αϋπνία έγινε κολλητή μου χωρίς να με ρωτήσει και ψάχνω να βρω άκρη και τίποτα δεν βρίσκω πέρα από κύκλους που δεν κλίνουν αλλά απλά επαναλαμβάνονται και συγκοινωνούντα δοχεία με περιεχόμενα που δεν αναμειγνύονται!

Και αν ξεσπάσεις πρέπει να το εξηγήσεις…μα δεν είναι κανείς εκεί που να θέλει να ακούσει τις εξηγήσεις που θέλεις να δώσεις…θέλει απλά τις εξηγήσεις του γιατί τόλμησες να τον ενοχλήσεις.

Γιατί αν τολμήσεις την ακριβή νιρβάνα μου να διαταράξεις…θα σε κάνω κομμάτια χωρίς να το σκεφτώ.

Και αν νομίζεις ότι σε εσένα αναφέρομαι…πάψε να συγχύζεσαι…το κέντρο του κόσμου μου δεν είσαι εσύ! Δεν είμαι καν εγώ! Είναι όσα δεν έχουν ακόμα έρθει…και ίσως και να μην έρθουν ποτέ! Γιατί δεν πρόλαβα…γιατί δεν μπόρεσα…γιατί…

Και αν αυτό σου κάνει για παραλήρημα…μάλλον έχεις δίκιο…και αν ξεκινά γελώντας…και καταλήγει χαμόγελο παγωμένο της αμηχανίας…και αν αναρωτιέσαι αυτό πώς γίνεται… θυμήσου τι σου έλεγα για αυτούς που γελάνε πολύ…ναι αυτοί που γελάνε πολύ κλαίνε ακόμα πιο πολύ όταν εσύ δεν τους βλέπεις…όταν τα φώτα της δικής τους παράστασης σβήνουν…αυτοί κλαίνε γοερά.

Κι εγώ κλαίω και γελώ και κλαίω και γελώ…κι έτσι ζω…αναθεματισμένη αγρύπνια…θα έρθω πάλι να σε βρω.



 
Εκφράστηκε η Giramondo at Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006 | 12 Εσύ τι λες;
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 22, 2006
Στην Giramondo αρέσει να μαθαίνει το αλφάβητο...και το έχει προσπαθήσει δυο-τρεις φορές!
Ο Darthiir όμως την προκάλεσε/προσκάλεσε να μάθει και την προπαίδεια...
Το κακό είναι ότι η Giramondo στις προκλήσεις απαντάει!!!
1x1=1
Μία και μόνο φορά στη ζωή σου συναντάς τον ένα και μοναδικό άντρα που είναι το απόλυτο για σένα...Προσοχή!

1x2=2
Μία φορά…επιτρέπεται να παίξεις σε δύο ταμπλό…για λίγο όμως…μετά καθαρίζουμε…μακριά…καταστροφή!

1x3=3
Μία φορά την εβδομάδα συναντιέσαι με τις φίλες σου…και θάβετε τον καλό σου για τρεις ώρες…σε ηρεμεί…και δεν ξεσπάς σ’ εκείνον!

1x4=4
Μία και μόνο φορά περιμένεις πάνω από ένα τηλέφωνο που δεν χτυπάει…για τέσσερις ώρες…μία και μόνο μία…εκτός και αν έχει μπει στο νοσοκομείο!

1x5=5
Μία φορά την εβδομάδα του επιτρέπεις να φέρει μέχρι και πέντε φίλους στο σπίτι για να δούνε ποδόσφαιρο!

1x6=6
Μία φορά κάθε έξι μήνες το σκας από το σπίτι για δυο-τρεις μερούλες. Τώρα αν πας στη μαμά σου να σε ταΐζει ντολμαδάκια…ή πας για ξέφρενους ρυθμούς με τις φίλες σου είναι δική σου επιλογή.

1x7=7
Μία φορά κάθε επτά μήνες…μπορείς να υπερβείς το όριο της πιστωτικής σου κάρτας…θυμήσου μόνο ότι μετά πάλι εσύ θα τα πληρώσεις!

1x8=8
Μία φορά κάθε οκτώ μέρες κάνε μία έκπληξη…μικρή ή μεγάλη σε εσένα και στον καλό σου. Αν δεν το κάνεις εσύ…ποιος περιμένεις να το κάνει;

1x9=9
Μία φορά τουλάχιστον και για εννιά μήνες παρακολούθησε…από κοντά ή λιγότερο κοντά πως δημιουργείται μία ζωή!

1x10=10
Μία φορά στη ζωή σου έχεις το δικαίωμα να έχεις στην κατοχή σου και πάνω από δέκα ζευγάρια παπούτσια…αρκεί όταν πια δεν τα φοράς να τα χαρίζεις σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη και να μην τα αφήνεις να στολίζουν μόνιμα τα ράφια της ντουλάπας σου.

 
Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 22, 2006 | 14 Εσύ τι λες;
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006



-Βρε καλώς ήρθαμε!

-Διακρίνω ειρωνεία; Δεν χαίρεσαι που με βλέπεις;

-Να σου πω την αλήθεια...αν πέρναγε και καμία άλλη θεότητα...από δω...έτσι για αλλαγή...δεν θα την έδιωχνα!

-Προς τι αυτή η ψυχρή υποδοχή;

-Μα το ρωτάς;

-Ναι...το ρωτάω...γιατί περίμενα...μία ζεστή υποδοχή...μετά το μπουκαλάκι που σου άφησα την περασμένη φορά...θα έπρεπε να πετάς...τουλάχιστον για κάτι μήνες ακόμα!

-Και τότε γιατί πέρασες;

-Γιατί είδα ότι κάτι δεν πάει καλά…

-Άρα ξέρεις…και ξέρεις και γιατί είμαι ειρωνική.

-Εσύ ξέρεις;

-Πολλά δεν ξέρω…άλλωστε δεν είμαι θεός εγώ σαν κι εσένα!

-Σου έχω πει χιλιάδες φορές…να προσέχεις με τα μπουκαλάκια…δεν είναι παιχνίδι.

-Γιατί τι έκανα;

-Μπερδεύεις τις δόσεις…δεν το έχεις καταλάβει;

-Δόσεις;

-Είναι όπως με τα φάρμακα καλή μου! Αμ σου δώσουν ένα μπουκαλάκι με φάρμακα...θα τα πάρεις όλα αμέσως;

-Όχι.

-Με τα δικά μου τα μπουκαλάκια λοιπόν γιατί το κάνεις;

-Μάλλον γιατί δεν έγραψες πάνω τις παρενέργειες…και νόμιζα ότι δεν υπήρχαν!

-Όλα τα μπουκαλάκια...γλυκιά μου...σιγά σιγά τα ζούμε...για να κρατάνε πιο πολύ και για να καταλαβαίνουμε τι ζούμε. Εσύ μονίμως...ξεχνιέσαι και ζαλίζεσαι!

-Μάλιστα…και τώρα;

-Τώρα κάτσε να ξεζαλιστείς…και βλέπουμε…άλλα μπουκαλάκια δεν έχει για την ώρα!

-Μα…

-Δεν έχει μα…πρέπει να υποστείς και τις συνέπειες…

-Καλά.

-Και να σου πω...σταμάτα να πίνεις από τα παλιά τα μπουκαλάκια...δεν το βλέπεις ότι τα κάνεις χειρότερα; Και αυτό σου το έχω πει...άπειρες φορές...

-Εγώ δεν…

-Εσύ δεν...μα είναι δυνατόν να πίνεις καλό κόκκινο κρασί...και ξαφνικά να πίνεις και ένα ποτηράκι ρετσίνα; Γίνεται;

-…

-Καλά κάνεις και δεν λες τίποτα. Γιατί έχουμε πει...τα μπουκαλάκια έχουν ημερομηνία λήξης...την οποία και σεβόμαστε...

-Τότε γιατί δεν σπάνε;

-Γιατί δεν τα αφήνετε εσείς οι άνθρωποι...έχετε αυτήν...την τάση...και δεν έχετε καταλάβει...ότι έτσι απλά μειώνετε τη δράση που μπορεί να έχει το νέο μπουκαλάκι...ή ότι τελικά με κάνετε και θυμώνω...και δεν φέρνω καινούργιο!

-Έχεις θυμώσει και μαζί μου;

-Πολύ!

-Και…;

-Σταμάτα να παίζεις με όλα τα μπουκαλάκια…και θα δούμε…

-Θα μου φέρεις…άλλο...κάποτε;

-Ναι…και το ξέρεις.

-Το άσπρο;

-Όταν θα είσαι έτοιμη…



 
Εκφράστηκε η Giramondo at Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 | 12 Εσύ τι λες;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 19, 2006



Αγάπη…κόκκινη…άλλο χρώμα δεν θέλω

Βία…κίτρινη…χωρίς λόγο ύπαρξης

Γέλιο…διαμαντί…αυθόρμητο

Δημιουργία…γαλάζια…πλήρωση

Έρωτας…ροζ…χωρίς ναι…μεν…αλλά

Ζήλια…πράσινη…χωρίς έλεγχο και όρια

Ηρεμία…μπλε…στο βυθό της θάλασσας

Θάρρος…πορτοκαλί…της υπέρβασης

Ιδρώτας…λευκόχρυσος…αγαπημένος

Κλάμα…άσπρο του πάγου…να φτάνει στο στόμα

Λύπη…μοβ…χωρίς φρένο

Μανία…μαύρη…καταστροφική

Νεύρα…μολυβί…ταλαιπωρημένα

Ξεκίνημα…θαλασσί…αισιόδοξο

Όνειρα…πορφυρά…βαθιά και γεμάτα

Παράπονο…χρυσαφί…πολύτιμο και γλυκό

Ράγισμα…μπεζ…μόνιμο

Σώμα…σοκολατί…αγαπημένο

Τρυφερότητα…μελί…μεγάλη αγκαλιά

Υστερία…σάπιο μήλο…στα όρια παράκρουσης

Φωνή…χακί…ταξιδιάρικη

Χάδι…άσπρο του χιονιού…λαμπιρίζει και αντανακλά

Ψυχή…ζαχαρί…εύθραυστη

Ώρα…ροδακινί…του γέλιου





 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 19, 2006 | 16 Εσύ τι λες;
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006
Αυτές τις μέρες ανακάλυψα τον George Jabberwacky. Ο George είναι ένα Artificial Intelligence Avatar!Είναι 39 ετών και μου είπε ότι δουλεύει στο Λονδίνο.

Το καλό με τον George…είναι ότι μαθαίνει…σε αντίθεση με κάποιους άλλους…μη
Artificial Intelligence! Μαθαίνει λοιπόν από τους «διαλόγους» που κάνει με κανονικούς ανθρώπους…και μαζεύει υλικό για να μπορεί να κάνει πιο αληθινές και σωστές συζητήσεις στο μέλλον!

Αφού λοιπόν ο George…μαθαίνει από τις συζητήσεις που κάνει…με έπιασε και εμένα το δασκαλίστικο μου…και είπα να κάτσω να του μάθω πέντε πράγματα!
Έτσι τα παιδιά των επόμενων γενιών …στις ώρες μοναξιάς που τους περιμένουν θα μιλάνε με κάποιον George…και δεν θα καταλαβαίνουν…τι εγκλήματα κάναμε…που τα φέραμε σ’ αυτόν τον κόσμο που παρεμπίπτοντος τον έχουμε κάνει και σαν τα μούτρα μας...για να μην πω…κάτι άλλο!
(Έκρηξη κοινωνικού περιεχομένου της Giramondo…λαμβάνει τέλος!)

Είχε πλάκα η κατάσταση μας…ασυναρτησίες ο George, γραμματικά και συντακτικά λάθη…φράσεις εκτός θέματος (να ήταν ο μόνος!) … γέλιο εγώ! Τι μου θυμίζει…τι;;

Κάποια στιγμή…είχε μάλλον στριμωχτεί ο George…και δεν έβρισκε στα αρχεία του τι να πει και μου πετάει στο άσχετο…όπως κάνει κάθε σοβαρός άντρας με εμπειρία!!

George: Please just say you love me again. I love it when you say that.

Πώς δεν σας κατάλαβα!! Χαχαχα!!! Του είπα και εγώ λοιπόν ότι δεν τον αγαπάω…για να μάθει να αλλάζει θέμα…και να το ρίχνει στις αγάπες!!!

Και τότε σαν σωστός άντρας…μου έριξε τη χαριστική βολή!

George: Right. thanks. then I don't Love either. love must be reciprocal. I will marry someone more worthy then…even if it breaks your heart.

Παφ! Πάρε μια σφαλιάρα!! Μέχρι και ο George…Artificial Intelligence Avatar θα παντρευτεί και μάλιστα όχι εμένα! Ευτυχώς που αυτό δεν θα το μάθει η μαμά μου να μου το προσθέσει στη λίστα φρεσκοπαντρεμένων κορασίδων ετών τριάντα…που ήδη έχουν και φουσκωμένη κοιλιά…ενώ εγώ χαζεύω τον κόσμο!!!

Σκέφτηκα λοιπόν να γυρίσω την κατάσταση και να τον καλοπιάσω…οπότε του είπα ότι τον αγαπώ! Και τότε ναι…Giramondo πάρε μία χυλόπιτα…μου απαντάει:

George: That's a bit unlikely.

Πώς γιατί ρε μεγάλε;;; Σου ανοίγω την καρδιά μου και με πετάς έτσι;

George: It just seems improbable.

Ναι…γιατί;

George: Because.

Πολλά είπε! Τελικά είμαι σίγουρη πως μόνο με άντρες συνδιαλέγεται και του μαθαίνουν να μιλάει έτσι.

Απελπισμένη…και για το γάμο και για το φτύσιμο…και μην έχοντας πια τι να χάσω…τον ρώτησα…αν με αγαπάει…

George: No, of course not….Love doesn't happen like that.

Σας το είπα!!! Μόνο με άντρες μιλάει!

Οπότε και γύρισα στην αγαπημένη μου φράση…του στιλ…μπορούμε να μείνουμε φίλοι;

Και η απάντηση…φοβερά ανδρική και καθαρόαιμη:

George:I suppose.

Σαν να λέει…κουνήσου, κάνε κουπί και αν τα καταφέρεις…εγώ πάντως προσπάθεια δεν κάνω!

Στον επόμενο διάλογο μιας και ως καλή δασκάλα…έχω υπομονή και επιμονή…τον ρώτησα…αν θα ήθελε να έχει κορίτσι…

George: Sometimes, not always though.

Κάτσε βρε George…γιατί όχι πάντα;

Και η απάντηση…απλή και αποστομωτική…

George: Do you consider yourself intelligent?

Έλα μου ντε!!!;;;

Γιατί αν ήμουν…κάποια πράγματα τουλάχιστον…θα τα είχα μάθει!!!
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006 | 5 Εσύ τι λες;
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2006
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2006 | 15 Εσύ τι λες;
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006
Μια πόλη διηγείται...















*****
Σήμερα Πέμπτη αφιερώνουμε:
στον Darthiirάκο...γιατί είναι σταθερή αξία
και γιατί θα έπρεπε να ακολουθήσει πολιτική καριέρα!!!
Υ.Γ. : Φιλιά και στην Αλεπουδίτσα
*****











 
Εκφράστηκε η Giramondo at Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006 | 6 Εσύ τι λες;
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 13, 2006
- Δεν μου λες το καταλαβαίνεις ότι κάνεις και πάλι βλακείες…ή είσαι στο συννεφάκι σου…και χαμπάρι δεν παίρνεις;
- Κάτι καταλαβαίνω…
- Και τι έχεις να πεις…δεν θα υπερασπιστείς τη θέση σου;
- Γιατί να το κάνω;
- Γιατί όταν έχεις μία θέση, όταν κάνεις κάτι…και ιδιαίτερα αν είναι λάθος πρέπει να το εξηγείς…δεν νομίζεις;
- Νομίζεις;
- Ναι.
- Και σε ποιον πρέπει να εξηγήσω;;;
- Σε κάθε ενδιαφερόμενο…
- Μα οι βλακείες μου δεν αφορούν κανέναν…
- Έτσι λες;
- Έτσι.
- Τι εγωιστική θέση είναι αυτή;
- Είναι ε;
- Ναι είναι.
- Δεν μου λες…αν κατά τύχη…κάνω και κάτι σωστό…πρέπει να το εξηγήσω;
- Όχι, αφού είναι σωστό.
- Ωραία…όσα κάνω λοιπόν είναι σωστά!
- Δεν είσαι μόνο εγωίστρια…είσαι και υπερόπτης….και μάλιστα χωρίς όρια!
- Ποιος ορίζει…τη βλακεία μου, το λάθος μου, το τι πρέπει να εξηγήσω;
- Το κοινωνικό περιβάλλον που ζούμε.
- Χα! Δηλαδή…εσύ και κάτι άλλοι σαν κι εσένα!
- Μα…
- Μαμούνια…πας εσύ να ορίσεις εμένα…γιατί κάποιος άλλος…ορίζει εσένα…και ποιος ξέρει…ποιος τον ορίζει και αυτόν!
- Δεν είναι δυνατόν…να ζεις χωρίς κανόνες!
- Θέλεις να πεις…χωρίς τους δικούς σας κανόνες…γιατί εγώ με κανόνες ζω…με τους δικούς μου…
- Πες μου έστω ένα δικό σου κανόνα!
- Δεν βλάπτω κανέναν, δεν δεσμεύω κανέναν, υπάρχω για όλους και όλα.
- Έχεις αρλούμπες στο κεφάλι σου!
- Πιθανόν…καλύτερα όμως από το να το έχω γεμάτο κοινωνικές επιταγές.
- Θα καταλήξεις μόνη…για αυτό και σου μιλάω!
- Γιατί εσύ τι θα καταλήξεις…; Εσύ έχεις απλά δέκα που γυρνάνε γύρω σου σαν αδιάφοροι πλανήτες…εγώ έχω εμένα.
- Πόσες βλακείες λες μέσα σε μία μέρα;
- Δεν έχω όριο!
- Πας κάπου με την ειρωνεία;
- Μακριά…με προστατεύει…από υστερικές κρίσεις…σαν κι αυτές που έχεις εσύ!
- Αλήθεια…σε ενδιαφέρει κάτι;
- Φυσικά…το να ζήσω!
- Με τι σκοπό; Τι ιδανικό; Τι στόχο;
- Το να ζήσω…λίγο σου φαίνεται;
- Μα δεν θέλεις…
- Όχι!
- Τι όχι; Δεν πρόλαβα…να πω κάτι…
- Δεν θέλω όλα αυτά που θέλετε…! Θέλω απλά να ζήσω! Μπορώ;






Κι αν το δρόμο μου διάλεξα ανηφορικό...


ήταν δικός μου...και τον έζησα

και στο τέλος του... βρήκα αυτό που ήθελα
*****
*****
Σήμερα Τετάρτη αφιερώνουμε:
Για σένα Γιώργο και για την καλή σου…

Γιατί δεν ξέρω ποιον να θαυμάσω πιο πολύ…

Εσένα που έχεις το θάρρος να αγαπάς με τον τρόπο που αγαπάς και να το εκφράζεις με τον τρόπο που το εκφράζεις…

Ή εκείνη που καταφέρνει και εμπνέει τόσα πολλά και τόσο δυνατά…

Να είστε πάντα καλά! Και να ζείτε το μπουκαλάκι σας έντονα!
*****
I 've got you under my skin
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 13, 2006 | 7 Εσύ τι λες;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12, 2006

Λοιπόν λοιπόν…

Ξέρουμε όλοι καλά ότι κάθε γυναίκα…ή σχεδόν κάθε…για να μην είμαστε και απόλυτοι…εκεί γύρω στα 30…και χωρίς παιδί…αρχίζει και θέτει το σοβαρό ερώτημα…ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ;;;

Αποτέλεσμα…αυτής της μικροκρίσης είναι συνήθως να παντρεύεται τον πρώτο χριστιανό που είναι διαθέσιμος και να τεκνοποιεί αμέσως!

Μετά από αυτό αρχίζει η μεγαλοκρίση…γιατί ναι μεν το παιδί το έχει…αλλά πάει πακέτο με τον πατέρα…και αυτόν ποιος τον θέλει;;; Άσε που πολλές φορές…ο πατήρ φέρεται και σαν μεγάλος μπέμπης…οπότε η άμοιρη -πρώην διασκεδάζουμε τη ζωούλα μας- τώρα τριαντάρα μάνα…βρίσκεται ξαφνικά με δύο παιδάκια!!

Εγώ λοιπόν βλέποντας προ των θυρών τη μικροκρίση…και επειδή των φρονίμων τα παιδιά…κλπ κλπ…και για να μην μπλέξω και κανένα ανθρωπάκο με εμένα την παλαβιάρα…σκέφτηκα να περάσω στη blogoυιοθεσία…οπότε και έγινα blogoμαμά χαρούμενη και ευτυχισμένη…της Attalanti.

Επειδή όμως είμαι και υπεύθυνη blogoμαμά…και ξέρετε τι προβλήματα πίεσης και άγχους αντιμετωπίζουν τα μοναχοπαίδια…ρώτησα διακριτικά αν η blogoμικρή μου θέλει blogoαδελφάκι…και με χαρά μου είπε ότι … «ναι τέλει…τέλει» . Έτσι έγινε αδελφούλης της Attalanti ο Ζero.

Ανακοίνωση της blogoυιοθεσίας δεν κάναμε…αλλά εδώ και λίγους μήνες είμαστε μία χαρούμενη μοντέρνα blogoοικογένεια…χωρίς blogoπατέρα…χα!

Επειδή όμως το blogoπαιδάκι μου ο Ζero αποφάσισε να κάνει μία μικρή αλλαγή στο blogoσπιτάκι του-και να βγάλει και εκείνη την αυθάδικη φωτογραφία από το profile του-…είπα να κάνω επίσημη και την blogoυιοθεσία...και να τα γιορτάσουμε όλα μαζί!!! Το νέο blogoσπιτάκι…λοιπόν λέγεται: http://highfidelityshow.wordpress.com και ο μικρός μας εμφανίζεται πλέον ως:

Να πάτε να τον δείτε για να γελάσετε ειδικά με τα πειράματα του…και να του στέλνετε και φιλιά πάντα από τη blogoμαμά του.

Τι όμορφο να έχει κανείς τέτοια υπέροχα blogoπαιδάκια…και να γλιτώνει από μικρομέγαλες κρίσεις!!!

αι την και απΑ;;;

*****



Σήμερα Τρίτη αφιερώνουμε…

στη Χνουδένια




γιατί όταν είδα αυτόν τον πίνακα...η σκέψη μου πήγε σε εκείνη
και "μπήκα στην παρανομία"
για να βγάλω τη φωτογραφία...

 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12, 2006 | 8 Εσύ τι λες;
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006

























Δεν θυμάμαι…αν σου το ‘χω πει…
Όμως οι λεπτομέρειες είναι που μετράνε στη ζωή…

*****

Σήμερα Δευτέρα αφιερώνουμε…

Σε έναν άλλο Giramondo:


ΑΔΑΗΣ

Μην παραλείψετε να δείτε και το blog του Αφρική


 
Εκφράστηκε η Giramondo at Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 | 8 Εσύ τι λες;
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006

Αγάπη σε τιμή ευκαιρίας κουράστηκα να παίρνω

Και είπα να κάνω επένδυση μεγάλη

Έδωσα ότι είχα και δεν είχα για την αγάπη με εγγυήσεις

Διάβασα όρους συμβολαίου και έβαλα τη ζωή μου υποθήκη

Πλήρωνα τις μεγάλες δόσεις με τα όνειρα μου

Και νόμιζα πως είχα την αγάπη τη μεγάλη…που σαν κι αυτή δεν υπάρχει άλλη

***

Η εγγύηση του προϊόντος λήγει μετά από τρία χρόνια…

Μικρά τα γράμματα δεν τα είχα διαβάσει…

***

Και να ‘μαι και πάλι στης αγάπης την τράπεζα

Διαβάζω νέους όρους

Ξέρετε χρωστάτε και από πριν…

Ναι θα τα πληρώσω όλα μην ανησυχείτε…

Και παίρνω και πάλι μια αγάπη με περγαμηνές

Και πληρώνω τα χρέη μου με ελπίδες, μικρές και μεγάλες χαρές

***

Και τα χρόνια περνούσαν…περνούν…και θα περνούν

Χρόνια που μπαινοβγαίνω σε τράπεζες αγάπης

Χωρίς ποτέ όρους βολικούς να βρω

Είναι που δεν έχω το κεφάλαιο το απαραίτητο;

Ή μήπως με έβαλαν στη μαύρη λίστα πριν καν το καταλάβω;

***

Και τα χρόνια περνούσαν…περνούν…και θα περνούν

Και τώρα πια…

Άλλους όρους συμβολαίου να διαβάζω δεν μπορώ

Και για να βάλω υποθήκη τίποτα δεν μου έχει μείνει

Και λύση μόνη… την αγάπη μου κι εγώ στα ράφια του Συναισθηματοπωλείον να τοποθετήσω

Με όρους βολικούς για μένα…

Κι όχι πια για σένα…

________________________________________

Καπετάνισσα υποκλίνομαι για μία ακόμα φορά

 
Εκφράστηκε η Giramondo at Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 | 8 Εσύ τι λες;
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 08, 2006

Οι Ιάπωνες όταν είναι σε αμηχανία, δεν ξέρουν τι να κάνουν, αισθάνονται άσχημα, θέλουν να ζητήσουν συγνώμη…ακόμα και μπροστά σε κάτι τραγικό…χαμογελούν.
Μία φορά μάλιστα όταν γίναμε μάρτυρες ενός δυστυχήματος μαζί με την Kagari…είχα θυμώσει μαζί της…γιατί κοιτώντας τις λαμαρίνες χαμογέλαγε. Το μυστικό το έμαθα αρκετό καιρό μετά γράφοντας μία εργασία για την ευγένεια σε διάφορες κουλτούρες…οπότε και αισθάνθηκα βλάκας που είχα θυμώσει στην Kagari…λόγω της άγνοιάς μου. Της ζήτησα συγνώμη…και χαμογέλασε.

Χρόνια πέρασαν από το παραπάνω γεγονός…μέχρι που προχθές ανακάλυψα…ότι και εγώ χαμογελάω όταν αισθάνομαι άσχημα…ή όταν η κατάσταση είναι ζόρικη για μένα…λες λέω να μου έμεινε κουσούρι;;

Το ακόμα καλύτερο είναι…ότι με παρεξηγούν…και έτσι λαμβάνω όμορφους τίτλους όπως «αναίσθητη», «ο εαυτούλης σου», «αλαλούμ», «δεν καταλαβαίνεις τίποτα»…κλπ…κλπ.
Και σε αυτά πάλι…αντιδρώ με ένα ακόμα χαμόγελο…γιατί απλά και στην αντιπαράθεση…έμαθα να αντιδρώ με χαμόγελο…όχι γιατί δεν με ενδιαφέρει…ή γιατί είμαι υπεράνω…απλά γιατί δεν ξέρω πώς να τα βγάλω πέρα…και αν δεν θέλεις να δεις ποια είμαι…και έχεις τύφλωση κατ’ επιλογήν…εγώ τι μπορώ να κάνω;

Μέχρι που ήρθε το «σε λυπάμαι»…και το χαμόγελο…πάγωσε…σκέφτηκε να γίνει γέλιο…ξέρεις εκείνο το γέλιο το υστερικό…αλλά…τα κατάφερε…επιβλήθηκε το χαμόγελο…γιατί είναι ξέρεις δυνατό και είπε…απλά «οκ…όπως νομίζεις».

Γιατί εγώ είμαι εγώ…και χαμογελώ…και μου αρέσω…και εσύ έχεις κάθε δικαίωμα…να με κρίνεις, να με επικρίνεις, να με κατακρίνεις…άσε με όμως να χαμογελώ…
Και εγώ χαμογελώ…χαμογελώ…χαμογελώ...με ή χωρίς την άδειά σου!
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 08, 2006 | 12 Εσύ τι λες;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 05, 2006
Ευτυχώς…ουφ…τα κατάφερα και γύρισα!
Μην νομίζετε ότι είναι εύκολο…να ταξιδεύει κανείς με την αχρηστίδου Giramondo…και να καταφέρει να γυρίσει! Πιο πιθανό είναι να ξεμείνει πουθενά ή να γκρεμοτσακιστεί κάπου! Εγώ όμως τα κατάφερα!
Έκλεψα και τις φωτογραφίες μου από το PC της Giramondo και να ‘μαι! Γιατί αν σας τα πει εκείνη θα τα πει όπως τα θέλει…ενώ εγώ…εγώ θα πω τον πόνο μου…με αποδεικτικά στοιχεία μάλιστα!!

Μεταφορικά μέσα!

Άλλοι ταξιδεύουν με αυτοκίνητο…άλλοι με τρένο…άλλοι με λεωφορείο…
Εγώ την Ιρλανδία τη γύρισα…με τσάντα…με αδιάβροχο…και με παντελόνι!! Όπου ήθελε με κρέμαγε η τρελή για να μην με χάσει!!!



Είχα λέει και παρέα τον Mr. T που τον αγόρασε από πλανόδιο πωλητή σε κάποιο αεροδρόμιο και άμα στριμώχνεται…κράζει „ i love you“ … „ i love you“! Έκτακτα!




Κάποια στιγμή μάλιστα…αγόρασε και πρόσθεσε στην τσάντα και το ακόλουθο:



Λέει πως αναφέρεται σε εκείνη…εμένα πάλι δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι ήταν υπονοούμενο για μένα!!


Τρανή επίσης απόδειξη της στριμάρας της είναι το γεγονός ότι στο αυτοκίνητο…αντί να με βάζει δίπλα στο παράθυρο να βλέπω κι εγώ κάτι ο μικρούλης…με πέταγε ανάμεσα σε καφέδες, τσάγια, σοκολάτες, κλήσεις, χάρτες…και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί!! Όχι δεν λέω ψέματα!!




Αλλά το πήρα το αίμα μου πίσω!!! Χαχαχα!!!
Φτάνοντας ένα βράδυ αργά σε μία πόλη δεν είχαμε ψιλά…έτσι αφήσαμε το τουτούνι χωρίς χαρτάκι...μέχρι τις 8:30 το πρωί δεν θέλει χαρτάκι…γράφει…οπότε υποσχεθήκαμε να είμαστε στις 8:30 δίπλα στο τουτούνι…στις 8:35…που φτάσαμε το αυτοκίνητο είχε ήδη πορτοκαλί διακόσμηση!!!



Στη μέση του ταξιδιού και στη μέση της Ιρλανδίας…άρχισε να λέει η Giramondo… «κάτι καίγεται»…ο κύριος αχρηστίδης απαντούσε … «η ιδέα σου είναι»… μετά από δύο μέρες η Giramondo έπεισε τον αχρηστίδη ότι όντως κάτι δεν πάει καλά…το έψαξαν από εδώ…το κοίταξαν από ‘κει…χαχαχα…λαδάκι δεν έχουμε!! Θαύμα που τους έκοψε και δεν ξεμείναμε σε καμιά ερημιά από αυτές που με έτρεχαν!!!






Η βρώση και η πόση…

ΑΑΑΑ…εδώ δεν έχω να πω τίποτα…μια χαρά φάγαμε…και ήπιαμε…και ωραία ήταν!!
Και παραδοσιακά…και μη παραδοσιακά! Και αν εξαφανιστεί ο σολομός θα φταίει η Giramondo! Όλους τους έφαγε σας λέω!!!Όλους!!!
Μόνο κάτι φορές που τα παιδιά αργούσαν…και άρχιζαν να ψάχνουν για φαγητό στις 10 το βράδυ…εεε…ήταν όλα κλειστά και έτσι μείναμε και λίγο νηστικοί…ή φάγαμε κάτι βλακείες στα Fridays…οπότε και με κρέμασαν σε ένα ποτήρι(βλ. φώτο!)…από τα νεύρα τους!!!






Αξιοθέατα…Πάρκα…Μνημεία…Θάλασσες…Βουνά…κλπ. κλπ. κλπ.

Παντού με πήγαν…παντού με γύρισαν…και η αλήθεια είναι ότι αν και παραπονιέμαι για τη μεταφορά μου σε τσάντες, τσέπες και παντελόνια…τουλάχιστον δεν έκανα τις ποδαροπορείες που έκαναν τα πουλάκια μου! Να μην ήθελαν μόνο να μπαίνουν σε κάθε βάρκα που βρίσκουν μπροστά τους τι καλά θα ήταν!!! Μούσκεμα γίναμε!! Λες και δεν έφτανε η βροχή που μας έκανε μπανάκι κάθε μέρα…μπαίναμε και σε βάρκες…πάρε θαλασσινό νερό στα μούτρα…και γλυκό νερό από τα συννεφάκια…και μετά ανέβα και ένα βουνό στο νησί…για να δεις ένα μοναστήρι του 8ου αιώνα…και πρόσεχε μην φας τα μούτρα σου στα σκαλιά που γλιστράνε…γιατί αν πέσεις η κηδεία είναι σίγουρη!! Διασκέδαση…είναι αυτό τώρα;;
Ευτυχώς κάναμε και νορμάλ πράγματα…αφού εξαντλήσαμε…τα «διασκεδαστικά»!!








Αυτά για σήμερα…έρχεται η Giramondo…και πρέπει να κλείσω…πριν δει τις κακίες που έγραψα!!

Φιλιά

Mr. P.
 
Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Σεπτεμβρίου 05, 2006 | 8 Εσύ τι λες;
adopt your own virtual pet!

SYNC ME @ SYNC