Dreams and the city

Παρασκευή, Ιουνίου 30, 2006

Το πραγματικά μεγάλο μου πάθος είναι μία γυναίκα…

Η γυναίκα Κρήτη…που όπως έγραψα και στην Καπετάνισσα είναι:

Άγρια μα και γλυκιά

Ατίθαση μα και ζεστή

Ελεύθερη, ανυπότακτη…μα και δεκτική

Μία συνεχής έκπληξη…μα και γνώριμη ταυτόχρονα.

Και πόσα άλλα…γυναίκα Κρήτη…μοναδική

Η γυναίκα Κρήτη…πρότυπο γυναίκας…για μένα…

Και τελικά τώρα που το σκέφτομαι…ποτέ δεν έχω πει σε άντρα … «σε αγαπώ…σε θέλω όπως την Κρήτη»...ίσως γιατί η δική της αγκαλιά δεν συγκρίνεται…και ποιος μπορεί να συγκριθεί με μία αγκαλιά;;;

Και επειδή η Καπετάνισσα…τα είπε πιο όμορφα από μένα…περάστε να διαβάσετε εδώ!!

Όλος ο κόσμος απ 'τη μια

και η Κρήτη απ 'την άλλη

πανάθεμά τη ζυγαριά

στην Κρήτη γέρνει πάλι!

Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Ιουνίου 30, 2006 | 16 Εσύ τι λες;

Πέμπτη, Ιουνίου 29, 2006

Ημιτελικός…για το πρωτάθλημα...διακοπών!

Μωρό μου….πού θα πάμε διακοπές φέτος;

Όπου θέλεις εσύ μωρό μου!

Αχ τι καλός που είσαι! Λοιπόν μου είπε η Μαρία…για ένα μέρος παραθαλάσσιο…

Τι θάλασσα θα πάμε;

Μα μωρό μου καλοκαίρι είναι!

Και να πάμε να λιώσουμε; Να πάμε σε καμιά άλλη χώρα…να ξεστραβωθούμε…βρε παιδί μου!

Μα είπες να πάμε όπου θέλω εγώ…φέτος…

Και εσύ μόνιμα στη θάλασσα θέλεις να πηγαίνουμε!

Μα από τον περασμένο Αύγουστο έχουμε να πάμε!

Και πότε ήθελες να πάμε…το Δεκέμβριο;

Ναι…δεν λέω…αλλά καλοκαιράκι είναι…να μην πάμε μία θάλασσα;

Όχι …επειδή πάνε οι άλλοι…πρέπει να πάμε κι εμείς;

Και πού θέλεις να πάμε…στο βουνό;

Και γιατί όχι;; Φύση, πράσινο, βόλτες, δροσιά, παραδόσεις…

Ναι…αλλά κάθε ΣΚ στα βουνά και στις λίμνες είμαστε…

Ναι αλλά το Πάσχα πήγαμε εκεί που ήθελες εσύ!

Θα μου το βγάλεις ξινό;; Ήταν η έκθεση του Rembrandt…να μην πάμε;

Και την εκδρομή με την αδελφή σου…που με παράτησες εδώ να σε περιμένω; Ναι ξέρω…κάτι εκθέσεις ήταν πάλι! Να μην πιάσω και όλα τα άλλα ταξίδια…μια εδώ μια εκεί είσαι…ότι θέλεις κάνεις…

Δεν ήρθα μαζί σου Γενεύη να σου κάνω παρέα…εεεε;(καλόπιασμα…γουργούρισμα…)

Ε…και;

Μωρό μου είσαι εκτός θέματος! Πού θα πάμε διακοπές; Θα το κλείσουμε πάλι τελευταία στιγμή…και θα πληρώσουμε τα μαλλιοκέφαλα μας!

Να πάμε να δούμε κάτι νέο…να κάνουμε το γύρο της Νορβηγίας…ας πούμε!

Ωραία η Νορβηγία…αλλά μου έχει λείψει η θάλασσα!

Μα τι σου έχει λείψει;; Μια ζωή στη θάλασσα…από μωρά στη θάλασσα είμαστε! Άσε που η Νορβηγία έχει θάλασσα! Πού πας;

Μα είπες ότι θα πάμε όπου θέλω εγώ ρε μωράκι μου!!

Θα σου αρέσει… θα έχει και εκθέσεις και μουσεία και αρχιτεκτονική…και άλλες βλακείες που σου αρέσουν! Πού πας; Δεν είπες ότι πρέπει να αποφασίσουμε;;;

Κι εσύ είπες…ότι θα πάμε όπου θέλω εγώ!

Αποτέλεσμα Αγώνα 0-0 … πάμε για Παράταση…Φτου!

Κανένας καλός προπονητής ακούει;;; Βοήθεια!!!!

Εκφράστηκε η Giramondo at Πέμπτη, Ιουνίου 29, 2006 | 21 Εσύ τι λες;

Τετάρτη, Ιουνίου 28, 2006

πολλά και διάφορα...

Λοιπόν σήμερα ανακάλυψα τι μαθαίνουν οι άντρες καθώς ωριμάζουν!! Μου τα εξήγησε μια χαρά ο suigenerisav! Βέβαια είχα πάντα την απορία αν οι άντρες ωριμάζουν…δεν μπορώ όμως να τον αδικήσω…γιατί το έβαλε το ερωτηματικό στον τίτλο του post!!

Μετά εμπνευσμένη από τον suigenerisav η Ελένη έγραψε αυτά που μαθαίνουν οι γυναίκες! Ο τίτλος χωρίς ερωτηματικό…μιας και είναι φανερό ότι η γυναίκα ωριμάζει!! :P

Φυσικά και τα δύο παιδιά μιλάνε για τον εαυτό τους!! Και δεν μπορούμε να κάνουμε γενικεύσεις!!!
Επειδή όμως είναι διασκεδαστικά γραμμένα, σε πολλά έχουν δίκιο…άσε που έμαθα και κατάλαβα πολλά διαβάζοντας τα δύο post…σας παραπέμπω να τα διαβάσετε!!

~~~~~~~~~~~

Και επειδή μου αρέσουν ως ζευγάρι περάστε και από την x-psilikatzoy και τον ΚΑΛΤΣΟΒΡΑΚΟ

Όταν είδα αυτό το έργο μοντέρνας τέχνης...σκέφτηκα τον καλτσόβρακο...οπότε του το αφιερώνω!!!

Εκφράστηκε η Giramondo at Τετάρτη, Ιουνίου 28, 2006 | 14 Εσύ τι λες;

Τρίτη, Ιουνίου 27, 2006

Έτσι απλά...

Τους δρόμους μου μην κλείνεις
Τις πηγές μου μην στερεύεις

Τη σκιά μου μην ακολουθείς
Τα βήματα μου μην μετράς

Αφού έπαψες πια...
Έτσι απλά να μ’ αγαπάς

~~~

Τις σκέψεις μου μην νοθεύεις
Τα όνειρα μου μην στοιχειώνεις

Τις ελπίδες μου μην σκορπίζεις
Τα σχέδια μου μην χαλάς

Αφού έπαψες πια...
Έτσι απλά να μ’ αγαπάς

~~~

Τους καπνούς μου μην διαλύεις
Τα ποτά μου μην νοθεύεις

Πίκρα μην με κερνάς
Αγάπη μην μου ζητάς

Αφού έπαψες πια...
Έτσι απλά να μ’ αγαπάς

~~~

Χρώμα διάθεσης:

(Κατάλαβες;)

Εκφράστηκε η Giramondo at Τρίτη, Ιουνίου 27, 2006 | 12 Εσύ τι λες;

Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006

Κανόνες...σχέσης

Ο Josef Kirschner…στο βιβλίο του: «Zuerst allein, dann gemeinsam…Das Partner Training» μας δίνει "έντεκα κανόνες της σχέσης". Όχι δεν ζήλεψα την επιτυχία…του enteka…έτυχε να είναι έντεκα!!!

Έντεκα κανόνες της σχέσης

1. Βρείτε από κοινού τα δικά σας μέτρα και σταθμά συμβίωσης αντί να επαναλαμβάνετε στα τυφλά τα λάθη των άλλων.
2. Μην υπόσχεστε κάτι αν δεν είστε σίγουροι ότι μπορείτε και να το εκπληρώσετε.
3. Μην περιμένετε από το σύντροφο…ότι θα γίνει στο μέλλον ένας άλλος άνθρωπος από αυτόν που ήταν στο παρελθόν… ακόμα και αν το ορκίζεται.
4. Μην απαιτείτε κάτι από το σύντροφο σας. Αν δεν ξέρει από μόνος του τι πρέπει να προσφέρει στη σχέση…δεν θα το κρατήσει έτσι κι αλλιώς για πολύ.
5. Όποιος θυσιάζεται συνεχώς για το σύντροφο…δεν τον βοηθάει. Τον προτρέπει μόνο στο να απαιτεί λίγο παραπάνω…και να γίνεται άβουλος.
6. Δεν είναι σημαντικό το ποιος έχει δίκιο, αλλά τι είναι σωστό. Όποιος θέλει να έχει πάντα δίκιο…δεν θέλει ένα σύντροφο… θέλει κάποιον να τον θαυμάζει…κάποιον που δεν έχει δική του γνώμη.
7. Μην περιμένετε την ευτυχία σας παρά μόνο από τον ίδιο σας τον εαυτό. Μόνο όποιος είναι ευτυχισμένος…μπορεί να μοιραστεί την ευτυχία μαζί σας.
8. Η αγάπη από μόνη της δεν λύνει προβλήματα. Δημιουργεί συνεχώς νέα.
9. Είναι προτιμότερο να τσακώνεται κανείς έντονα για μία ώρα…από το να απωθεί και να κουκουλώνει ένα πρόβλημα λόγω φόβου ή ακόμα και «σεβασμού» προς τον άλλο.
10. Κάθε είδους επιθετικότητας εναντίον του συντρόφου…είναι επιθετικότητα την οποία δεν έχετε επεξεργαστεί εσείς οι ίδιοι.
11. Η σχέση…είναι ένα μεικτό δίδυμο…του οποίου κοινός εχθρός είναι κάθε είδους προβλήματα.

Εγώ λοιπόν τα κατάλαβα κάπως έτσι!!!

Έντεκα κανόνες της σχέσης- Σχόλια: Giramondo

1. Βρείτε από κοινού τα δικά σας μέτρα και σταθμά συμβίωσης αντί να επαναλαμβάνετε στα τυφλά τα λάθη των άλλων.

Λοιπόν θα είσαι υπεύθυνος…για όλα…κι εγώ θα βγαίνω με τις φίλες μου!!! Δεν θα γίνω εγώ δούλα…σαν τη γιαγιά…και τη μαμά μου!! Πάνε αυτά!!

2. Μην υπόσχεστε κάτι αν δεν είστε σίγουροι ότι μπορείτε και να το εκπληρώσετε.

Μωρό μου σου υπόσχομαι…ότι θα είμαι η χειρότερη…σύντροφος του κόσμου!!!

3. Μην περιμένετε από το σύντροφο…ότι θα γίνει στο μέλλον ένας άλλος άνθρωπος από αυτόν που ήταν στο παρελθόν… ακόμα και αν το ορκίζεται.

Δηλαδή…δεν θα σταματήσει ποτέ…να κοιτάει τις ξανθιές κούκλες…ποτέ;;;

4. Μην απαιτείτε κάτι από το σύντροφο σας. Αν δεν ξέρει από μόνος του τι πρέπει να προσφέρει στη σχέση…δεν θα το κρατήσει έτσι κι αλλιώς για πολύ.

Ναι, το είπαμε και τον προηγούμενο μήνα…αναλαμβάνεις τα σκουπίδια…τόσο δύσκολο είναι;;;

5. Όποιος θυσιάζεται συνεχώς για το σύντροφο…δεν τον βοηθάει. Τον προτρέπει μόνο στο να απαιτεί λίγο παραπάνω…και να γίνεται άβουλος.

Στα ‘δωσα όλα κι έμεινα στον άσσο!

6. Δεν είναι σημαντικό το ποιος έχει δίκιο, αλλά τι είναι σωστό. Όποιος θέλει να έχει πάντα δίκιο…δεν θέλει ένα σύντροφο…θέλει κάποιον να τον θαυμάζει…κάποιον που δεν έχει δική του γνώμη.

Όχι, δεν έχω δίκιο…απλά…λέω πάντα το σωστό!!!

7. Μην περιμένετε την ευτυχία σας παρά μόνο από τον ίδιο σας τον εαυτό. Μόνο όποιος είναι ευτυχισμένος…μπορεί να μοιραστεί την ευτυχία μαζί σας.

Ζητείται άνδρας ευτυχισμένος…ανεξαρτήτου εμφάνισης, οικονομικής κατάστασης και πνευματικού επιπέδου!

8. Η αγάπη από μόνη της δεν λύνει προβλήματα. Δημιουργεί συνεχώς νέα.

-Μα αφού σ’ αγαπώ…
- Ε και τι μ’ αυτό;

9. Είναι προτιμότερο να τσακώνεται κανείς έντονα για μία ώρα…από το να απωθεί και να κουκουλώνει ένα πρόβλημα λόγω φόβου ή ακόμα και «σεβασμού» προς τον άλλο.

Τι…γιατί σου φωνάζω;; Τι θέλεις…να κάνω πάλι την πάπια;;; Έλα εδώ…πρέπει να τσακωθούμε!

10. Κάθε είδους επιθετικότητας εναντίον του συντρόφου…είναι επιθετικότητα την οποία δεν έχετε επεξεργαστεί εσείς οι ίδιοι.

Ναι έχω περίοδο…και είμαι επιθετική…με ποιον θέλεις να τα βάλω με το ταμπόν;;;

11. Η σχέση…είναι ένα μεικτό δίδυμο…του οποίου κοινός εχθρός είναι κάθε είδους προβλήματα.

Θα έρθεις εδώ να μιλήσουμε…έχουμε κοινό εχθρό σου λέω…Όχι δεν είναι οι Τούρκοι…είναι τα προβλήματα…σου μιλάω!!

Πηγή: Josef Kirschner. „Zuerst allein, dann gemeinsam. Das Partner Training“. Εκδόσεις: Herbig

Μετάφραση: Η αφεντιά μου.

Εκφράστηκε η Giramondo at Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 | 25 Εσύ τι λες;

Κυριακή, Ιουνίου 25, 2006

Γιάννης κερνάει…Γιάννης πίνει!

ΚΕΡΝΑΩ

για ξενύχτηδες...

Collage: http://chania-astro.blogspot.com/

Εκφράστηκε η Giramondo at Κυριακή, Ιουνίου 25, 2006 | 4 Εσύ τι λες;

Σάββατο, Ιουνίου 24, 2006

Χαμογελάστε…παρακαλώ!!

- Πω πωωωω…πώς είσαι…
- Πώς είμαι έτσι πρωί-πρωί; Αμάν βρε παιδί μου…πες καλημέρα…πρώτα και μετά μου τα χώνεις!
- Σιγά μην σου πω και καλό μήνα!
- Γιατί σε όλους τους άλλους λες; Μόνο σ’ εμένα δεν λες!

Βββρρρρρρρρρρρ….

- Πιο σιγά…καλέ τα καημένα τα δόντια…τι σου φταίνε;
- Δεν με παρατάς…και τι μαλλί είναι αυτό πάλι;
- Το δικό σου! Πώς γίνεται…όλα τα αρνητικά να είναι δικά μου επιτεύγματα; Εγώ ξενύχτησα χθες;
- Δεν είχα ύπνο…
- Είπα εγώ τίποτα…είπα μόνο μην τα βάζεις μαζί μου!
- Και με ποιον να τα βάλω;
- Βρες άλλο εξιλαστήριο θύμα…πάντα εγώ θα είμαι;
- Κοίτα σακούλες…καλημέρα, τα μάτια σας μόλις χάθηκαν…στη μαύρη θάλασσα.
- Να κοιμάσαι άλλη φορά…τι να σου κάνω κι εγώ; Μην έρχεσαι…τόσο κοντά θα χτυπήσουμε τις μύτες μας…άουτς!!
- Έχεις αρχίσει να κάνεις ρυτίδες…το ξέρεις;
- Δεν είναι ρυτίδες…είναι που περιφέρεσαι συνεχώς με κατεβασμένα τα μούτρα…πήρα κι εγώ τα κάτω μου!

Τσικ τσακ

- Τι τραβάς καλέ; Άουτς…τι μανία κι αυτή να τραβάς τα μαλλιά σου όποτε τα χτενίζεις;

Λινλονλινλον

- Κρύο το νερό…ζεστό δεν έχουμε;
- Και πώς θα ξυπνήσω;
- Γιατί πότε ξυπνάς; Σαν το ζόμπι περιφέρεσαι;
- Τώρα μου κάνεις επίθεση εσύ;
- Απλά σου υπενθυμίζω την κατάστασή σου.
- Δεν κοιτάς τα χάλια σου;
- Δικά σου είναι…εγώ μια χαρά είμαι; Και να σου πω θα σταματήσεις να μου μιλάς έτσι;
- Μπα γιατί;
- Στις φίλες σου έτσι μιλάς; Τους λες ότι έχουν τα χάλια τους;
- Ε…..Όχι.
- Σ’ εμένα γιατί το λες; Εχθρός σου είμαι;
- Μα…
- Δεν μ’ αγαπάς…
- Ε;
- Και να σου πω εγώ τα χάλια μου δεν τα έχω…εσύ τα έχεις μόνο…και μου χαλάς και τη μόστρα…γιατί όταν ξεχνιέσαι και παίρνω τον έλεγχο εγώ…σκίζω!
- Α…ναι;
- Ναι! Μόνο που μετά…ξυπνάς και κατακεραυνώνεις τον κόσμο…και όπου φύγει-φύγει να σωθεί!!!
- Δεν σε αντέχω…πάω για καφέ…
- Έλα πίσω…όποτε δεν συμφέρει…με παρατάς…εδώ!!
- Τι θες;
- Πες μου καλημέρα…και χαμογέλα μου!
- Τρελάθηκες;
- Εγώ όχι…για σένα δεν είμαι σίγουρη. Θα πεις καλημέρα;
- Καλημέρα…
- Έτσι μπράβο…μ’ αγαπάς;
- Το παρακάνεις!
- Άμα δεν με αγαπάς εσύ…ποιος θα με αγαπήσει;
- Καλά σ’ αγαπώ. Πάω τώρα.
- Να γυρίσεις μετά τον καφέ να μου βάλεις κρέμα…να μην με κάψει…ο ήλιος!!! Ακούς;;;
- Καλά…
- Και να φορέσεις το άσπρο φόρεμα…όχι πάλι το μαύρο!!
- Μπα…λέω να βάλω λίγο χρώμα στη ζωή μου…τι λες για πορτοκαλί;
- Σκίσαμε!!! Γιούπιιιι…Πάμε!!!!
- Υπερβολές!
- Και άλλαξε και μουσική!!!

You 're the first , the last, my everything

:-) Εγώ χαμογελάω...εσύ;;;

Εκφράστηκε η Giramondo at Σάββατο, Ιουνίου 24, 2006 | 16 Εσύ τι λες;

Παρασκευή, Ιουνίου 23, 2006

«Πάνω σε πίστες Ευτυχίας δεν προσγειώνομαι»

Έχω πάντα την εντύπωση…πως δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο.

Νομίζω πως είμαι πια…πάντα έτοιμη για το απρόβλεπτο…για την έκπληξη.

Μέχρι που κάποια στιγμή…γίνεται κάτι μικρό...μου χαλάει τη ροή των πραγμάτων και αισθάνομαι σαν το ψάρι έξω από το νερό. Αναπνέω;

Με δυσκολία…

Κάθομαι μετά και κοιτάω γύρω μου και ανακαλύπτω πως δεν είναι το μοναδικό πράγμα που έχει αλλάξει…απλά εγώ είμαι αλλού.

Και η ζωή είναι αλλού.

«Μην μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα»

Μήπως το θέλω…μήπως δεν το θέλω…

Και έχω βρει καταφύγιο σ’ εμένα που είμαι το μόνο σίγουρο…γιατί ακόμα κι εσύ σταμάτησες να είσαι ο φάρος μου.

Το έχεις προσέξει…πως τις τελευταίες μέρες ο ήλιος είναι θαμπός…τουλάχιστον εδώ…εκεί δεν ξέρω.

Το φεγγάρι δεν το κοιτάω πια…όλο κλαίει…και δεν το αντέχω.

Κάποιος παίζει φλογέρα…κάπου εδώ κοντά…το ακούω καθαρά…ένα τραγούδι χριστουγεννιάτικο…έχασα και άλλα επεισόδια;

Ο καθρέφτης μου με κοιτά με απορία…δεν με αναγνωρίζει πια.

Και προσπαθώ να ελέγξω…όσα ελέγχονται…και αυτά παραμένουν πεισματικά…εκτός ελέγχου.

«Ζω σ’ αυτό το σπασμένο βαγόνι…έχω αλλάξει…κι η ζωή με θέλει αλλιώς»

Και προσπαθώ να γίνω…κάπως…μα έχω χάσει τον κωδικό πρόσβασης και στο πρόγραμμα μου δεν μπορώ να μπω.

Αλήθεια πώς σπάνε οι κώδικες;

Δεν ψάχνω εσένα…εμένα ψάχνω…μα μου χρειάζεται χάρτης…μήπως ήταν ανάμεσα στα άλλα που έκαψες;

«Παίξαμε με ζάρια πειραγμένα»

Έπαιξα;

«Και ξανά μένουμε μόνοι»

Και μου λείπουν και τα μοναδικά μάτια…που λένε πάντα την αλήθεια.

Και με είχαν βαφτίσει Ευτυχία…μα επειδή το μάντεψαν…πως θα ήταν σχήμα οξύμωρο…με φώναζαν Φαίη…έτσι ένα όνομα που τίποτα δεν σημαίνει…για να ψάχνεις την ταυτότητά σου μια ζωή.

Μόνο κάπου σε κάποια χώρα…το ακούν σαν Fee…και έτσι με έκαναν νεράιδα…

Μα τι είναι μια νεράιδα χωρίς το μαγικό της ραβδάκι;

Και η πυξίδα μου…δεν βρίσκει…το δρόμο για το νεραϊδόκοσμο…τον κόσμο τον πραγματικά δικό μου… και είμαι πάλι χαμένη!

Μήπως ξέρεις πού είναι;

«Αν θέλεις να με βρεις

να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.

Αν πάλι δε μπορείς

μη φύγεις, μη χαθείς»

Στα εισαγωγικά: στίχοι τραγουδιών των Πυξ-Λαξ …

Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Ιουνίου 23, 2006 | 9 Εσύ τι λες;

Πέμπτη, Ιουνίου 22, 2006

Ευχαριστώ...τα χρέη μου...

Πόσα ευχαριστώ έχω να πω;

Πόσα χρέη να ξεπληρώσω;

~~~

Πόσα ευχαριστώ που δεν ειπώθηκαν

γιατί απλά ήταν αργά…

Πόσα χρέη που δεν πληρώθηκαν

γιατί απλά σαν χρέη δεν νοήθηκαν…

~~~

Πόσα ευχαριστώ που δεν ξεστόμισα

γιατί απλά φοβήθηκα…

Πόσα χρέη που δεν ανταπέδωσα

γιατί απλά χάθηκα…

~~~

Πόσα ευχαριστώ έμειναν να αιωρούνται

γιατί απλά ξεχάστηκαν…

Πόσα χρέη έμειναν να εκκρεμούν

γιατί απλά ΠΟΤΕ δεν χρεώθηκαν …

~~~

Με αφορμή το κείμενο του andy dufresne στο blog doncat

Εκφράστηκε η Giramondo at Πέμπτη, Ιουνίου 22, 2006 | 13 Εσύ τι λες;

Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006

Ένα αλφάβητο...

Αν ήμουν μηχανή θα έχανα το πολύ… λάδια…

Τώρα που …αν θυμάμαι καλά … είμαι άνθρωπος…χάνω...

Αγάπες

Βεβαιότητα

Γέλιο

Δευτερόλεπτα

Ελπίδες

Ζωή

Ηρεμία

Θαύματα

Ιερά

Κλάματα

Λύπες

Μνήμες

Νοημοσύνη

Ξεκινήματα

Όνειρα

Πατρίδα

Ρήματα

Σκέψεις

Τιμή

Υπερβολές

Φίλους

Χαρές

Ψυχραιμία

Ώρα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και ξορκίζω τη μοναξιά μου... Μιλώντας στα όνειρά μου.

Εκφράστηκε η Giramondo at Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006 | 13 Εσύ τι λες;

Εγώ πότε θα γίνω επιτέλους μάνα;

Γειά χαρά νταν μάγκες και κούκλες!!

Μετά την υπόδειξη ότι blogoφιλοσοφώ…και ότι το στιλ μου είναι «φιλοσοφώ…άρα υπάρχω»… είπα σήμερα να ασχοληθώ με κάτι άλλο... πέρα από το εσωτερικό μου χάος...όχι φυσικά γιατί με ενόχλησε η κριτική…απλά για να μην εισπράξω το βρίσιμο που μου έταξαν!

Βέβαια με τρώει…(τι δεν θα αναφέρω!)…να πω…ότι εγώ τίποτα το «φιλοσοφικό» δεν διακρίνω σε αυτά που γράφω…αλλά θα είναι μάλλον επειδή έχω συνδέσει τη φιλοσοφία με εκείνα τα χοντρά βιβλία…που για να τα καταλάβω…περνάνε ώρες!

Από την άλλη πάλι…τώρα που το θυμάμαι και ένας συμμαθητής μου στο σχολείο (με τον οποίο και ήμουν τσιμπημένη!!) με κατηγορούσε για το ίδιο πράγμα!! Έλεγε χαρακτηριστικά «άρχισες πάλι τις φιλοσοφίες σου!»…οπότε και το βούλωνα για να ακούσω τις δικές του «σοφίες»! Τώρα αν δεν με γούσταρε λόγω της «φιλοσοφίας» μου ή λόγω της απαράδεχτης μάπας μου…δεν το γνωρίζω!

Τώρα λοιπόν ξεκινάει ένα μη «φιλοσοφώ…άρα υπάρχω» post…οπότε όποιος θέλει «φιλοσοφικά» να μην διαβάσει παρακάτω! Εγώ προειδοποίησα…μην μου λέτε άλλα μετά!

Πριν κάτι μέρες λοιπόν ανακάλυψα την Attalanti…τώρα για να λέμε και του στραβού το δίκιο και για να μην θέλω και όλες τις δάφνες δικές μου…μάλλον εκείνη με ανακάλυψε…μου έγραψε ένα σχόλιο-και ευτυχώς δεν με έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια- και έτσι μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω κλικ και να μπω στον κόσμο της…εεεε…στο blog της ήθελα να πω!

Η Attalanti –που σύμφωνα με την ταπεινότατή μου γνώμη κάθε άλλο παρά ατάλαντη είναι- ονομάζει το blog της Notes by Attalanti…άνοιξε αυτό το μήνα και σας περιμένει!!(Κάτι σε super market…μου έκανε αυτό…ας το προσπεράσω!)

Προτείνω λοιπόν να περάσετε από την Attalanti:

Α) γιατί γράφει έξυπνα, με λεπτό χιούμορ και για διαφορετικά θέματα!

Β) γιατί όταν μετά θα γίνει blogoδιάσημη θα μπορείτε να λέτε με καμάρι πως εσείς την διαβάζετε από την αρχή!!

Γ) γιατί ξέρει να δίνει συμβουλές μέχρι και για ποτ-πουρί! (Διαβάστε και τα σχόλια ντεεεε!!!)

Δ) γιατί όπως μου επισήμανε (και φυσικά με μεγάλη ευγένεια…μιας και δεν ήξερε τι σημαίνει αυτό με ευχαρίστησε ) της έκανα ΕΓΩ ποδαρικό!! Έγραψα δηλαδή εγώ το πρώτο σχόλιο!! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για την Attalanti;;; Καταστροφή! Εμένα με στέλνουν οι φίλοι μου…για ποδαρικό στους εχθρούς τους!!

Αν δεν σας έπεισα ακόμα συνεχίστε το διάβασμα…διαφορετικά τρέχτε προς Attalanti!

Συνεχίζω λοιπόν!

Εμπνευσμένη μάλιστα από το post : "αδελφοποίηση" blogs της raffinata (κοίτα να δεις που όλο με εμπνέει αυτό το κορίτσι!) καθώς και από το Σχέδιο Καποδίστριας για τα blog του A.F.Marx (αυτό το σχέδιο εμένα δεν με συμφέρει…γιατί θα με στείλουν στο blog "ο ωραίος κηφήνας")…βρήκα ένα άλλου είδους ένωσης των blog που καλύπτει μάλιστα και τις ψυχολογικές ανάγκες που έχω αυτήν την εποχή( γιατί εγώ πότε θα γίνω επιτέλους μάνα;;εεε;;;πότε;;;). Θα γίνω blogoμαμά της Attalanti!!

Attalanti…με θέλεις για blogoμαμά;;;

Και ψιτ εσείς τρεχάτε να δείτε το blogoπαιδί μου!!

Πολλά φιλιά και αγάπη σε αυτές που θεωρώ εγώ δικές μου blogoμαμάδες (άσχετα αν δεν πήραν χαμπάρι την εγκυμοσύνη!!) :

Στην Κουρούνα γιατί ήταν το blog που με έκανε να θέλω κι εγώ blogακι!!!(Δεν θα έχανε το σύμπαν αν δεν υπήρχε το blog μου…εγώ όμως θα έχανα σίγουρα!)

Και εις ανώτερα!! Δηλαδή μετά το βιβλίο να κράξεις και σε εγκυκλοπαίδεια!!

Και στη Scorpina που είχε κάνει ποδαρικό σ’ αυτό το blog και έτσι δεν το παράτησα!

ΜαμάScorpina…θα γυρίσεις επιτέλους;;; Μου λείπει το blog σου και τα αστεία Email!

Τώρα που το σκέφτομαι πιο καλά…μάλλον είμαι blogoορφανή!

Η blogoμαμά Κουρούνα …αγνοεί την ύπαρξή μου (θα γεννήθηκα φαίνεται τότε που πήγε να κάνει την εγχείρηση…και επειδή είμαι και μικροκαμωμένη δεν με πήρε χαμπάρι!!) και η άλλη blogoμαμά έχει πάει προς το παρόν ταξίδι μεγάαααλλοοοο.

Μάλλον θα βγω στη γύρα για μία ακόμα blogoμαμά…Έφυγα!!!

Εκφράστηκε η Giramondo at Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006 | 6 Εσύ τι λες;

Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006

Αγάπες...

Πού πάνε άραγε οι αγάπες όταν πεθαίνουν;

Πάνε στον παράδεισο; Και οι αγάπες οι παράνομες, οι αμαρτωλές πάνε στην κόλαση;

Και είναι ο ίδιος ο παράδεισος και η ίδια κόλαση που θα πάμε και εμείς…αργότερα;
Έχει μεγάλη σημασία για μένα αυτό!

Γιατί αν υπάρχει ειδικός παράδεισος και κόλαση για τις αγάπες που πέθαναν…τότε εγώ δεν θα μπορέσω να τις ξαναδώ…και είχα τόσα πολλά να τους πω.

Αν πάλι είναι να συναντηθούμε…στην κόλαση και στον παράδεισο…τότε κάποιες αγάπες θα τις χάσω…ανάλογα με το που θα βρεθώ…εκτός…

Εκτός και αν μας δώσουν άδεια από το Inferno και το Paradiso για να συναντηθούμε έστω και για λίγο στο Purgatorio…γιατί έχω τόσα…μα τόσα να σας πω.

Αγάπες μου που σας σκότωσαν…πονάτε ακόμα; Έκλεισαν οι πληγές σας;

Συγνώμη σας ζητώ που δεν σας προστάτεψα…

Αγάπες μου που σας σκότωσα…θρηνείτε ακόμα; Σταμάτησαν τα δάκρυά σας;

Συγνώμη σας ζητώ που δεν σας πίστεψα…

Αγάπες μου παράνομες …διψάτε ακόμα; Χόρτασαν τα χείλη σας;

Συγνώμη σας ζητώ που σας ξελόγιασα…

Και εσύ αγάπη- χαρακιά που στέκεσαι παράμερα…πως τα περνάς;
Χαμογελάς;
Με ρωτάς πώς τα περνώ εγώ;
Μα όπως τα προέβλεψες!

Πληγώθηκα και πλήγωσα, σκοτώθηκα και σκότωσα, χτυπήθηκα και χτύπησα με λίγα λόγια αγάπησα και αγαπήθηκα.

Πάντα πρώτη εγώ…όπως και παλιά…όπως με δίδαξες…πρώτα με πλήγωναν και μετά πλήγωνα…πρώτα με χτύπαγαν και μετά χτύπαγα…πάντα πρώτη αγαπούσα.

Χαμογελάς;

Έτσι ήσουν πάντα εσύ…πάντα χαμογελούσες…ποτέ δεν γελούσες…και αν ήμουν τότε πιο σοφή ίσως και να είχα καταλάβει…πως ήσουνα αγάπη μοναδική μα απατηλή.

Υ.Γ. : Μου είχες πει κάποτε ότι δεν ξέρω να χρησιμοποιώ τη δύναμη της γυναίκας…που είναι τεράστια. Το θυμάσαι; Έμαθα να την χρησιμοποιώ…μα δεν ξέρω αν μου αρέσει.

Εκφράστηκε η Giramondo at Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006 | 28 Εσύ τι λες;

Κυριακή, Ιουνίου 18, 2006

Ένα φως...

Απολαμβάνοντας τη φωτογραφία του post "αδιέξοδο" της raffinata:

Έξω διακρίνω ένα φως
που δεν γνωρίζω
Μα το άνοιγμα στενό
και δεν χωρώ

Ίσως το φως να ‘ναι ζεστό
και να ζεστάνει την ψυχή σου

Προσπάθησε χωράς

~~~

Έξω διακρίνω ένα φως
που δεν γνωρίζω
Μα το άνοιγμα στενό
και δεν χωρώ

Ίσως το φως να ΄ναι φιλικό
και να γιατρέψει την καρδία σου

Προσπάθησε χωράς

~~~

Έξω διακρίνω ένα φως
που δεν γνωρίζω
Μα το άνοιγμα στενό
και δεν χωρώ

Ίσως το φως να ΄ναι λαμπερό
και να φωτίσει το μυαλό σου

Προσπάθησε χωράς

~~~

Έξω διακρίνω ένα φως
που δεν γνωρίζω
Μα το άνοιγμα στενό
και δεν χωρώ

Ίσως το φως να ‘ναι χαδιάρικο
και να αναστήσει το κορμί σου

Προσπάθησε χωράς

~~~

Έξω διακρίνω ένα φως
που δεν γνωρίζω
Μα το άνοιγμα στενό
και δεν χωρώ

Προσπάθησε χωράς
Προσπάθησε χωράς
Προσπάθησε χωράς

Το ξέρω πως χωρώ…

Μα το αγάπησα πολύ αυτό το στενό
που με κάνει…να μην χωρώ…

Εκφράστηκε η Giramondo at Κυριακή, Ιουνίου 18, 2006 | 15 Εσύ τι λες;

Παρασκευή, Ιουνίου 16, 2006

Για περάστε...παρακαλώ!

" Η λίμνη"(Γενεύη Ιούνιος 2006)

Χθες ανακάλυψα τα παράθυρα!

Για περάστε να τα δείτε!!! Ένα blog...χωρίς πολλά λόγια!!!

Εκφράστηκε η Giramondo at Παρασκευή, Ιουνίου 16, 2006 | 18 Εσύ τι λες;

Πέμπτη, Ιουνίου 15, 2006

Καταρράκτης

G-Ιούνιος 2006

Είμαι φωτιά

Είμαι πλημμύρα

Είμαι σεισμός

Είμαι καταιγίδα