ΣΑΣ ΦΙΛΩ

Το τελευταίο διάστημα κάνω συνεχώς ξεκαθαρίσματα(όχι λογαριασμών…αυτοί θα αργήσουν!)…πάω από το ένα σπίτι στο άλλο και πρέπει παντού να βάλω τάξη, να ξεκαθαρίσω και να πετάξω. Και εδώ σας θέλω κύριοι!
Κούτες ολόκληρες τα ημερολόγια, τα αναμνηστικά, οι χαζομάρες, οι κάρτες, οι φωτογραφίες και τα γράμματα.

Αναμνήσεις από στιγμές καλές και λιγότερο καλές. Αισθήματα αποτυπωμένα στο χαρτί…εικόνες μίας άλλης εποχής…μιας και τώρα τα γράμματα έχουν γίνει email και οι φωτογραφίες μένουν μέσα σε αρχεία και δεν τυπώνονται ποτέ (τουλάχιστον οι δικές μου!).

Αναμνήσεις από φίλους και φίλες που κάποτε με αγαπούσαν (και το πιστεύω γιατί είχαν το θάρρος και μου το έγραφαν!)…μα τώρα δεν υπάρχουν στη ζωή μου…γιατί μάλλον χάθηκαν στο δάσος της ζωής. Που να είστε άραγε; Σας αγαπώ ακόμα.

Αναμνήσεις από αυτούς που με αγάπησαν…λίγο…για λίγο…ή και πολύ…για πιο πολύ. Γράμματα…πολλά και φωτογραφίες με πρόσωπα χαμογελαστά! Άραγε που πάει και κρύβεται η τόση ευτυχία; Σας σκέφτομαι συχνά και σας αγαπώ ακόμα…γιατί η αγάπη απλά δεν σταματά. Ειδικά εσένα…να το θυμάσαι.

Αναμνήσεις από φίλες που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα στη ζωή μου και την κάνουν πιο όμορφη! Γράμματα με καρδιοχτύπια για αυτούς που έχουν γίνει παρελθόν και φωτογραφίες από νησιά με όνειρα. Εσάς σας αγαπώ και θα σας αγαπώ ακόμα πιο πολύ…γιατί αντέχετε και στο χρόνο και στην ανηφόρα.

Αναμνήσεις από την αδελφή μου…που αν και δεν ήταν ποτέ τακτική ήταν πάντα γλαφυρή! Και έστελνε πάντα τις πιο γλυκές κάρτες! Μικρή σε αγαπώ πολύ και το ξέρεις.

Αναμνήσεις από τους γονείς μου…που πάντα φρόντιζαν να στέλνουν καρτούλες…μαζί με τα μελομακάρονα! Αν πω ότι σας αγαπώ είναι λίγο…σας αγαπώ μέχρι το φεγγάρι και πάλι πίσω .

Αναμνήσεις και από τον παππού. Το μόνο πράγμα που κράτησα από μία τεράστια κούτα με γράμματα και κάρτες ήταν η κάρτα που μου έστειλες παππού γιατί ήταν πραγματικά μοναδική.

Έφυγαν κουτιά από σοκολάτες, λουλούδια ξεραμένα, εισιτήρια, κάρτες για όλες τις περιστάσεις, μπουκάλια με αρώματα, πέτρες και άμμος από διάφορα νησιά, γράμματα…και ημερολόγια. Έφυγαν όχι από κακία…ούτε και από έλλειψη σεβασμού…έφυγαν για να αφήσουν χώρο στο παρόν…μιας και το παρελθόν το έχω βάλει πια σε μια γλυκιά τάξη μέσα μου…και δεν χρειάζεται αναμνηστικά.

Κράτησα τις φωτογραφίες…που είναι μικρές ιστορίες…και τις χρειάζομαι ακόμα.

Ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που μου χάρισαν για μία ακόμα φορά όλους όσους βρήκα μέσα στα κουτιά μου... σας αγαπώ πολύ!

(Leipzig)

Αγαπητοί μου αναγνώστες (όλοι ψώνια είναι σε αυτή τη χώρα…εγώ δηλαδή γιατί να μην είμαι;!) το ξέρω ότι σας έλειψα σφόδρα! Πρέπει όμως να με κατανοήσετε μιας και αυτή η περίοδος είναι ιδιαίτερα δύσκολη για την αφεντιά μου και όλο στη γύρα είμαι και πριν προλάβω να πιάσω το ρυθμό ζωής σε μία χώρα πάω στην άλλη. Όχι δεν παραπονιέμαι…απλά ώρες ώρες αισθάνομαι την ανάγκη ενός ψυχιάτρου!

Για να ξέρετε λοιπόν τα νέα μου (μεγάλη φαγούρα που είχατε!!!) σας ενημερώνω ότι στα μέσα του προηγούμενου μήνα άφησα τη Γερμανία –όπου έτρωγα Dresdner Christstollen με το κιλό-και πήγα να περάσω Χριστούγεννα στην Ιταλία- όπου και έτρωγα Panetonne Milanese πάλι με το κιλό. Καταστροφή οι γιορτές για τα τζιν! Λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου πήρα το Μούρη και ήρθαμε Ελλάδα για να φάμε και κανένα κουραμπιέ! Μια χαρά τα περάσαμε, δώρα πήραμε, φάγαμε και φυσικά αφιερώσαμε χρόνο και στην οικογένεια! Όλα καλά και ανθηρά! Γράψαμε και τη φοβερή λίστα με τους στόχους για το 2006…ναι αυτούς που ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικότητα! Εσείς κάνατε λίστες;;;

Και αφού πέρασαν οι γιορτές είπα να μείνω λίγο ακόμα στο Ελλάδα. Πρώτη φορά μετά από χρόνια λοιπόν ζω την καθημερινότητα της Αθήνας χωρίς να είναι Χριστούγεννα, Πάσχα ή Αύγουστος! Σχόλια παραπάνω δεν θα κάνω…απλά ας μου απαντήσει κάποιος…τι κερδίζει όποιος κορνάρει πρώτος μόλις το φανάρι γίνει πράσινο; Δεν μπορεί κάτι κερδίζουν…αλλιώς γιατί η υστερία; Επίσης θέλω να μου εξηγήσουν οι αγαπημένοι μου συμπολίτες γιατί δεν αφήνουν τους επιβάτες του μετρό να αποβιβαστούν πριν επιβιβαστούν οι ίδιοι;;

Έχω όμως να κάνω και θετικά σχόλια! Οι πωλήτριες στα μαγαζιά απέκτησαν φωνή!! Ρωτάνε ευγενικά αν μπορούν να βοηθήσουν!! Άλλαξαν οι κανόνες εμπορίου και σνομπισμού!!;;!!

Επίσης τώρα έχουμε και το The Mall και δεν έχουμε πια να ζηλέψουμε τίποτα από τα εξωτερικά!!!

Ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει όπως πάντα η ελληνική τηλεόραση που δεν αφήνει άνθρωπο να αγιάσει!! Τα νεύρα μου τσατάλια!! Στην Ελλαδίτσα μας οι δημοσιογράφοι και όσοι διατείνονται ότι είναι δημοσιογράφοι δεν είναι η Τέταρτη Εξουσία… έχουν γίνει η μία και μοναδική εξουσία! Έλεος!!

Αυτά για σήμερα!

Η εν Ελλάδι αρχιψωνάρα!!

(Αθήνα)