Σήμερα θα ζητήσω την άποψή σας…και καλά θα κάνετε να την εκφράσετε…γιατί διαφορετικά…!!!
-Giramondo…απειλείς τον κόσμο;;
-Λάθος…ΛΑΘΟΣ
Ωραία δεν σας απειλώ…σας θερμοπαρακαλώ λοιπόν να εκφράσετε…τη γνώμη σας…για ένα θέμα που δεν είναι πολύ δύσκολο…αλλά για μένα είναι σημαντικό. Το θέμα μας είναι το ραδιόφωνο…
Εύλογη ερώτηση… «και εσένα τι σε καίει το ραδιόφωνο;;»…δουλειά σου είναι;;;
Όχι…δεν είναι…εγώ μια ταπεινή καθηγητριούλα – μεταφραστριούλα…δεν έχω σχέση με τα Media…
Απλά έτυχε να έχουν κάποιοι γύρω μου…και κάτι πήρε το αυτί μου για νούμερα και τεχνικές…και ακροαματικότητες… και είπα να κάνω την επανάστασή μου…γιατί καθόλου δεν μου άρεσαν αυτά που άκουσα…ειδικά οι μετρήσεις κάθε τραγουδιού μου κάθονται στο λαιμό! Γιατί εμένα καμία εταιρεία δεν με έχει ρωτήσει τι ακούω…ε; Μήπως έχει ρωτήσει κανέναν από εσάς;; Φαντάσματα είναι…και εμφανίζουν μόνο τις μετρήσεις…ξαφνικά;
Και επειδή όποτε μιλάω και λέω κάτι δικά μου…πολύ ρομαντικά (είπαμε χαζή καθηγητριούλα – μεταφραστριούλα είμαι τι περιμένετε από μένα;;) …του στιλ «το ραδιόφωνο είναι μια ερωτική σχέση επικοινωνίας…» και άλλα κουλά…με στέλνουν τιμωρία στη γωνία!
Θέλω λοιπόν την άποψή σας…
Τι είναι το ραδιόφωνο για εσάς; Τι σας αρέσει…τι δεν σας αρέσει; Πρέπει να μιλάει κανείς…ή προτιμάτε να το βουλώνει; Το νυχτερινό ραδιόφωνο μας λείπει; (όποιος είναι της γενιάς +/- 30 έχει σίγουρα ξενυχτήσει πριν 10-12 χρόνια ακούγοντας «βλακείες»…σε 2-3 γνωστούς ΤΟΤΕ σταθμούς)…ραδιοφωνικές ειδήσεις…μας αρέσουν;
Ιδέες δίνω…ουσιαστικά πείτε ότι θέλετε για το ραδιόφωνο… ίσως έτσι ανακαλύψουμε ότι το ραδιόφωνο…είναι ακόμα κάτι παραπάνω από ακροαματικότητα…ότι είναι ακόμα επαφή…αν την έχει γλιτώσει φυσικά!
Αν δεν την έχει γλιτώσει…θα πάω στη γωνία μου…από μόνη μου…το υπόσχομαι…σου λέω!!!
At 9/26/2007 1:10 π.μ., 
ΠΡΕΖΑ TV
Ειμαι απο τους τυχαιρους που προλαβα και εζησα τα τελευταια χρονια του Jeronimo Groovy στα Fm...
Τοτε ημουν στην εφηβια...Και μπορω να πω οτι περασα πολυ καλα με το επικοινωνιακο ραδιοφωνο που υπηρχε τοτε...Βλεπεις....τωρα οι περισσοτεροι σταθμοι εχουν γινει non stop και οι παραγωγοι τους ειναι ελευθεροι να μιλουν μονο 2 φορες για μετρημενα δευτερολεπτα ανα μιση ωρα...
Το ραδιοφωνο για εμενα πεθανε με το τελος του Jeronimo.Ελαxiστες ηταν οι εξαιρεσεις που συναντησα...
τωρα κατι παει να κανει το Mad Radio...αλλα δυστυχως ειναι και αυτο μουσικα εγκλοβισμενο σε αυστυρα Playlists...
Δυστυχως...
At 9/26/2007 1:18 π.μ., Giramondo
Ναι ε;;; Έπαιρνες και τηλέφωνο...στο Jeronimo;;; Εγώ θυμάμαι...τη Νίκη κάθε Δευτέρα...έρωτας μου μεγάλος...έθαβε τους άντρες...χαχανιζα εγώ!
Συμφωνώ ότι λείπει η σχέση...κοινού και ραδιοφωνικού παραγωγού...απ' την άλλη τα "νούμερα"...λένε ότι ο κόσμος προτιμά να ακούει σκέτη μουσική!!
φιλιά πολλά
σ' ευχαριστώ πολύ που απάντησες!
At 9/26/2007 11:21 π.μ., UrbanTulip
Το ραδιόφωνο είναι καινούριες μουσικές, είναι κάποιος που από τη στιγμή που μιλάει δημόσια οφείλει να μην το εκμεταλλεύεται και να λέει παπαριές ή να μονολογεί ή τελοσπάντων να μας προκαλεί πονοκέφαλο.
Υπάρχουν στην Αθήνα εκπομπές νυκτερινές που λένε κάτι διαφορετικό από τα γνωστά γκομενικά/ερωτικά προβλήματα; ( υποθέτω δεν μιλάνε για πολιτική και αθλητικά μέσα στα μαύρα μεσάνυκτα).
Πάντως εμένα μ αρέσει το Kosmos για τη μουσική του και το Best όταν κάνει εκπομπή η Αφροδίτη Σημίτη.
At 9/26/2007 6:20 μ.μ., highfidelityshow
Το ραδιόφωνο είναι διαφορετικό πράγμα για τον καθένα, αλλά πάνω από όλα είναι Π Α Ρ Ε Α. Για τον ιδιοκτήτη μπορεί να είναι παλιό μεράκι ή απλά μία επιχείρηση που του φέρνει λεφτά. Για τον παραγωγό είναι ένα βήμα από το οποίο μπορεί να μιλήσει και να εκφραστεί σχεδόν καλλιτεχνικά. Για τον ακροατή που παίρνει τηλέφωνο μπορεί να είναι συμμετοχή, ψώνιο, χαβαλές, ή και βήμα. Για το φαντάρο μέσο επικοινωνίας με τον πολιτισμό. Για τη νοικοκυρά μπορεί να είναι απλά καλύτερο από τηλεόραση γιατί δεν χρειάζεται να βλέπει. Για το νέο είναι μουσική. Για τον παπού ίσως ενημέρωση.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως το ραδιόφωνο μπορεί να είναι τόσα πολλά πράγματα ταυτόχρονα που τελικά δε μπορείς να πεις πως "το ραδιόφωνο είναι αυτό...". Αν δανειστώ και παραποιήσω μία ατάκα από την ταινία "Playing by heart" θα έλεγα πως: "You can't talk about radio. Talking about radio is like dancing about architecture".
At 10/05/2007 3:39 μ.μ., Mavis Day
Έκανα ραδιόφωνο σε ένα από αυτά που αναφέρατε στη συνομιλία σας ως τώρα.
Παιδιά, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ' όσο φαντάζεστε... Και βέβαια είναι μια τεράστια συζήτηση, γιατί υποτίθεται ότι είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα - και η Αθήνα στην οποία ζούμε, μια ευρωπαϊκή πόλη, αλλά δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ σταθμός που να παίζει π.χ. jazz ή κλασική.
Και φυσικά, δεν υπάρχει ούτε ένας αξιόλογος σταθμός τοπικής εμβέλειας. Συνοικιακός - κάτι που η ΕΕ σου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις αν θες, βάση νομολογίας.
Δεν απορείτε γιατί δεν συνμβαίνει αυτό;
Για ποιο λόγο ας πούμε, δεν υπάρχει ένα Ράδιο Παγκράτι, με εμβέλεια π.χ. πέντε χιλιομέτρων σε όλο το ΕΜΠΟΡΙΚΟ κέντρο του Παγκρατίου;
- το έγραψα κεφαλαίο για να το αντιληφθείτε ;)
Σιγά μην άφηναν ο κάθε Αλαφούζος, Κωστόπουλος και λοιποί, να ανοίξει ποτέ σταθμός που θα τους πάρει έστω και ένα τόσο δα κομματάκι διαφημιστικής πίτας...
Όσο για το playlist, νομίζω ότι πλέον έχει μέχρι και ο Εν Λευκώ...
At 10/10/2007 1:35 μ.μ., Giramondo
highfidelityshow...Η ατάκα από την ταινία...είναι σοφή...!!Έγραψε!!Θα την μεταφέρω!!
φιλιά πολλά
γιώργος...ούτε και εγώ τη θυμάμαι τη ζωή μου χωρίς ραδιόφωνο...όλες τις μέρες...και όλες τις ώρες...
Κι αν χαθήκαμε...δεν ξεχαστήκαμε!!
Πολύ τρέξιμο...λέμε...πολύ!!!
φιλιά πολλά
Mavis Day...δεν φανταζόμαστε...ξέρουμε...και λέμε κάτι να αλλάξουμε...λες να γίνει; Όλοι έχουν playlist...που βασίζεται...στα γνωστά-άγνωστα...νουμεράκια!!
φιλιά πολλά...φυσικά και στην Μ.
Ευχαριστώ που απαντήσατε...
At 8/04/2008 12:16 μ.μ., Hamlet is away
Τυχαία έπεσα σήμερα στο blog σου Giramondo, και με ταξίδεψες πολλά χρόνια πίσω.
Έζησα τον Groovy στα καλύτερα και τα χειρότερά του χρόνια. Ως ακροατής αρχικά, ως παραγωγός του στη συνέχεια. Νομίζω πως όσοι περάσαμε από τα μικρόφωνα του groovy, κρατάμε ακόμη τη μαγεία του αληθινού ραδιοφώνου μέσα μας. Και θα την κρατάμε ζωντανή όσα χρόνια και αν περάσουν.
Μ.-
Τι είναι ραδιόφωνο..... Καλή ερώτηση..... Ενα ανοιχτό παράθυρο στο κόσμο, ενημέρωση για άτομα με προβλήματα όρασης, ευχαρίστιση το πρωι που πηγαίνεις για δουλειά - οταν δεν έχει κίνηση - μαγεία γιατί δεν ξέρεις πως είναι ο άνθρωπος πίσω απο το μικρόφωνο΄, όταν υπάρχει...
Ενοχλητικές πάντως για μένα είναι οι συνεχείς διακοπές των δημοσίογράφων όταν παίρνουν μια συνέντευξη για να εκμαιεύσουν αυτό που θέλουν να ακούσουν αλλά σκεφτείτε πρώτον ότι τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο δημοσιογράφος και οτι πάντα έχει τη δυνατότητα να σε "κόψει" και δεν αναφέρομαι σε βωμολοχίες....