Βία…κίτρινη…χωρίς λόγο ύπαρξης
Γέλιο…διαμαντί…αυθόρμητο
Δημιουργία…γαλάζια…πλήρωση
Έρωτας…ροζ…χωρίς ναι…μεν…αλλά
Ζήλια…πράσινη…χωρίς έλεγχο και όρια
Ηρεμία…μπλε…στο βυθό της θάλασσας
Θάρρος…πορτοκαλί…της υπέρβασης
Ιδρώτας…λευκόχρυσος…αγαπημένος
Κλάμα…άσπρο του πάγου…να φτάνει στο στόμα
Λύπη…μοβ…χωρίς φρένο
Μανία…μαύρη…καταστροφική
Νεύρα…μολυβί…ταλαιπωρημένα
Ξεκίνημα…θαλασσί…αισιόδοξο
Όνειρα…πορφυρά…βαθιά και γεμάτα
Παράπονο…χρυσαφί…πολύτιμο και γλυκό
Ράγισμα…μπεζ…μόνιμο
Σώμα…σοκολατί…αγαπημένο
Τρυφερότητα…μελί…μεγάλη αγκαλιά
Υστερία…σάπιο μήλο…στα όρια παράκρουσης
Φωνή…χακί…ταξιδιάρικη
Χάδι…άσπρο του χιονιού…λαμπιρίζει και αντανακλά
Ψυχή…ζαχαρί…εύθραυστη
Ώρα…ροδακινί…του γέλιου
At 9/19/2006 6:52 μ.μ., 
Giramondo
Αδαής...η Giramondo είναι ουράνιο τόξο! Ανάλογα...με τη στιγμή!
γιώργος...είπαμε τα μεγάλα πνεύματα!!:)
uneverknowinlife...ελπίζω να βρεις ξανά τη φωνή σου και να τραγουδήσεις το βράδυ!! :)Σε ευχαριστώ και καλώς ήρθες!!
Καπετάνισσα...ξέρεις πόσο με τιμά ο λόγος σου! :)
(Το "κερνάω" ήθελα να το ανοίξω την περασμένη Κυριακή...αλλά με κέρασαν ένα πικρό ποτήρι και το άφησα για την επόμενη...και φυσικά αν θέλεις να κεράσεις εσύ...θα χαρώ πολύ!!...σε φιλώ!)
φιλιά πολλά πολλά
At 9/19/2006 7:01 μ.μ., ηω-λιθικός
μία αγάπη, χωρίς βία
γεμάτη γέλιο και δημιουργία
μια αγάπη, χωρίς ζήλια
αλλά με έρωτα και ηρεμία,
μία αγάπη , χωρίς κλάμα
γεμάτη ιδρώτα και θάρρος,
μιά αγάπη , χωρίς λύπη
με όνειρα για ένα νέο ξεκίνημα,
μία αγάπη , χωρίς μανία και νεύρα
με ψυχή και σώμα...
μία αγάπη , χωρίς ΥΣΤΕΡΙΕΣ
γεμάτη από τρυφερές φωνές
μία αγάπη , χωρίς ραγίσματα
με φωνή χακί ταξιδιάρικι
ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ
At 9/20/2006 11:18 π.μ., ονειροπόλος πάνθηρ...
@giramondo
Kαλημέρα,
όπως σου υποσχέθηκα...το πρώτο τραγούδι της συναυλίας από τη Χαρούλα, το Σωκράτη και τον Αλκίνοο!....ήταν απίστευτοι χθες!!!
:-))))
Ο κόσμος ξεμακραίνει
ωραία στιγμή μου ξένη
Βαθαίνουν τα πηγάδια
ζωή μου που'σαι άδεια
Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ
ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο
Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι
ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς
Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ,μη μιλάς
ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο αν μ'αγαπάς
Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι οταν κοιτάς
ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς
Ανθίζουνε τ'αστέρια,όνειρό μου,
οταν περνάς
δωσ'μου τα δυο σου χέρια
και τον κόσμο αν μ'αγαπάς
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
At 9/21/2006 9:50 π.μ., andy dufresne
Aν εξαιρέσω δύο κλισέ (πράσινο, ροζ)
κατά τα άλλα, η αλφαβήτα σου με άφησε άφωνο - Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Η !!!!
Γνώμη μου: άλλαξε τα κλισέ, με πιο εμπνευσμένα και έχεις έτοιμο ένα πανέμορφο ποίημα.
(άντε να σε πείσω ότι είμαι πολύ δύσκολος κριτής...)
Μην το πεις στους καλεσμένους σου, αλλά κάποια σχόλια είναι φτηνά, μου χάλασαν την εικόνα...
At 9/21/2006 12:45 μ.μ., Giramondo
andy dufresne...καλημέρα αυστηρέ μου κριτή!:)(Η κριτική ΠΑΝΤΑ ευπρόσδεκτη και σε ευχαριστώ!!)
Δεν σε βρίσκω καθόλου δύσκολο...δεδομένου ότι δεν είμαι ποιήτρια...ούτε καν wanna be...βλέπω τη θετική πλευρά της κρίσης σου...η οποία είναι ότι έγραψα μισό ποιηματάκι!:)
Από εκεί και πέρα...και τα κλισέ έχουν τη δύναμή τους...αν σε εκφράζουν κάποια στιγμή...για παράδειγμα το ροζ του έρωτα...μου ήρθε μετά από σκέψη που είχα...για τα "μπουκαλάκια"...του έρωτα...που εκείνος μου φέρνει κόκκινα...κι εγώ τα θέλω άσπρα...οπότε η μέση λύση είναι το ροζ(ξέρεις...όπως όταν σου ξεφύγει και πετάξεις μία κόκκινη κάλτσα σε ένα πλυντήριο με ασπρόρουχα!)...είναι ουσιαστικά...ο συμβιβασμός μου. :)Ναι...ναι...συμβιβάζομαι κι εγώ...κάπου κάπου! :)
Αν δεν κατάλαβες τα μπουκαλάκια διάβασε:http://dreamsandthecity.blogspot.com/2006/07/amor-vincit-omnia.html
Την τελευταία σου παρατήρηση δεν την κατάλαβα...γιατί ήταν γενική...και με τις γενικές παρατηρήσεις...έχω ένα τικ...διαφωνώ κάθετα!Αλλά δημοκρατία έχουμε...και όλοι ελεύθεροι είμαστε να λέμε ότι θέλουμε...και εσύ...και εγώ...και οι άλλοι!! :)
»»»
Marialena...Σε ευχαριστώ πολύ...πολλά πολλά χαμόγελα για σένα!!!Καλώς μας ήρθες!! :)
φιλιά πολλά
το χρώμα της giramondo ποιο είναι;