Παρασκευή, Ιουλίου 28, 2006
- Με πονάς!
- Δεν γίνεται αλλιώς…
- Είσαι σίγουρη;
- Ναι το προσπάθησα…
- Και πόσο θα κρατήσει;
- Μέχρι να βρω την άκρη…
- Δεν το βλέπω για σύντομα αυτό.
- Ναι δεν είναι…
- Αγάπα με.
- Το προσπαθώ.
- Γιατί δεν τα καταφέρνεις;
- Γιατί με προδίδεις.
- Δεν σε προδίδω…εσύ παίρνεις μόνιμα αποφάσεις εναντίον μου. Εγώ απλά αντιδράω.
- Γιατί αντιδράς;
- Γιατί με σκοτώνεις.
- Μα…
- Μα…η αγαπημένη σου λέξη μαζί με το αν, το ίσως και το επειδή…όλες λέξεις του μυαλού σου που καταδικάζουν την ύπαρξή μου. Ώρες ώρες…έχω την αίσθηση ότι δεν θυμάσαι καν ποιος είμαι…
- Αλήθεια ποιος είσαι;
- Είμαι ο εαυτός σου…είμαι εσύ!
Ενας εσωτερικος μονολογος με βαθυτερες προεκτασεις...