-Βρε καλώς ήρθαμε!

-Διακρίνω ειρωνεία; Δεν χαίρεσαι που με βλέπεις;

-Να σου πω την αλήθεια...αν πέρναγε και καμία άλλη θεότητα...από δω...έτσι για αλλαγή...δεν θα την έδιωχνα!

-Προς τι αυτή η ψυχρή υποδοχή;

-Μα το ρωτάς;

-Ναι...το ρωτάω...γιατί περίμενα...μία ζεστή υποδοχή...μετά το μπουκαλάκι που σου άφησα την περασμένη φορά...θα έπρεπε να πετάς...τουλάχιστον για κάτι μήνες ακόμα!

-Και τότε γιατί πέρασες;

-Γιατί είδα ότι κάτι δεν πάει καλά…

-Άρα ξέρεις…και ξέρεις και γιατί είμαι ειρωνική.

-Εσύ ξέρεις;

-Πολλά δεν ξέρω…άλλωστε δεν είμαι θεός εγώ σαν κι εσένα!

-Σου έχω πει χιλιάδες φορές…να προσέχεις με τα μπουκαλάκια…δεν είναι παιχνίδι.

-Γιατί τι έκανα;

-Μπερδεύεις τις δόσεις…δεν το έχεις καταλάβει;

-Δόσεις;

-Είναι όπως με τα φάρμακα καλή μου! Αμ σου δώσουν ένα μπουκαλάκι με φάρμακα...θα τα πάρεις όλα αμέσως;

-Όχι.

-Με τα δικά μου τα μπουκαλάκια λοιπόν γιατί το κάνεις;

-Μάλλον γιατί δεν έγραψες πάνω τις παρενέργειες…και νόμιζα ότι δεν υπήρχαν!

-Όλα τα μπουκαλάκια...γλυκιά μου...σιγά σιγά τα ζούμε...για να κρατάνε πιο πολύ και για να καταλαβαίνουμε τι ζούμε. Εσύ μονίμως...ξεχνιέσαι και ζαλίζεσαι!

-Μάλιστα…και τώρα;

-Τώρα κάτσε να ξεζαλιστείς…και βλέπουμε…άλλα μπουκαλάκια δεν έχει για την ώρα!

-Μα…

-Δεν έχει μα…πρέπει να υποστείς και τις συνέπειες…

-Καλά.

-Και να σου πω...σταμάτα να πίνεις από τα παλιά τα μπουκαλάκια...δεν το βλέπεις ότι τα κάνεις χειρότερα; Και αυτό σου το έχω πει...άπειρες φορές...

-Εγώ δεν…

-Εσύ δεν...μα είναι δυνατόν να πίνεις καλό κόκκινο κρασί...και ξαφνικά να πίνεις και ένα ποτηράκι ρετσίνα; Γίνεται;

-…

-Καλά κάνεις και δεν λες τίποτα. Γιατί έχουμε πει...τα μπουκαλάκια έχουν ημερομηνία λήξης...την οποία και σεβόμαστε...

-Τότε γιατί δεν σπάνε;

-Γιατί δεν τα αφήνετε εσείς οι άνθρωποι...έχετε αυτήν...την τάση...και δεν έχετε καταλάβει...ότι έτσι απλά μειώνετε τη δράση που μπορεί να έχει το νέο μπουκαλάκι...ή ότι τελικά με κάνετε και θυμώνω...και δεν φέρνω καινούργιο!

-Έχεις θυμώσει και μαζί μου;

-Πολύ!

-Και…;

-Σταμάτα να παίζεις με όλα τα μπουκαλάκια…και θα δούμε…

-Θα μου φέρεις…άλλο...κάποτε;

-Ναι…και το ξέρεις.

-Το άσπρο;

-Όταν θα είσαι έτοιμη…